അച്ഛനും മകളും പിന്നെ ആ എരണം കേട്ട മനഃസ്സാക്ഷിയും

Posted by

എനിക്ക് പേടിയൊന്നും ഇല്ല; അച്ഛന്റെ കൂടെ കിടക്കാനായി ആണ്. അവൾ ചിണുങ്ങി.

അയാൾ പിന്നെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല മുറിയിൽ കയറി കിടന്നു കണ്ണുകൾ അടച്ചു. കൂട്ടത്തിൽ കിടന്ന മീര ഒരു മുട്ടറ്റമുള്ള സ്കർട്ടും ഇറുകിയ ബനിയനും ആയിരുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത് അച്ഛന്റെ സൗകര്യത്തിനായി അവൾ അടിയിൽ ഒന്നും ഇട്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു.

പുറത്തു നിന്നും കടന്നു വരുന്ന വെട്ടത്തിൽ ആ മുറിക്കകം അവ്യക്തമായി കാണാമായിരുന്നു. അച്ഛന്റെ കൂടെ ചേർന്ന് കിടന്ന അവൾ അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

അവളുടെ ബ്രായില്ലാത്ത മുലകൾ അയാളുടെ നെഞ്ചിലമർന്നു. നേർത്ത ബനിയൻ തുണിയിൽ കൂടി അയാളുടെ മാറത്തെ രോമങ്ങൾ കുത്തികൊണ്ട മീരയുടെ ഞെട്ടുകൾ കൂർത്തു വന്നു.

അവളുടെ മദനപൊയ്കയിൽ തേൻ നിറഞ്ഞു അവൾ അയാളെ വിളിച്ചു.

അച്ഛാ അച്ഛനുറങ്ങിയോ?

ഉം.. എന്താ മോളെ?

അച്ഛന്റെ മോളായി ജനിച്ചതിൽ എനിക്കെന്തു അഭിമാനം ആണുള്ളതെന്നോ?

എന്താ എന്റെ പൊന്നു മോൾക്കിപ്പോ ഇങ്ങനെ തോന്നാൻ കാര്യം?

അച്ഛൻ എത്ര കഷ്ടപ്പാടുകൾ സഹിച്ചു. മമ്മിയില്ലാത്ത എന്നെ വളർത്തി വലുതാക്കാനായി സ്വന്തം ജീവിതം പോലും വേണ്ട എന്ന് വെച്ചില്ലേ?

അതെന്റെ കടമ മാത്രമായിരുന്നില്ലേ മോളെ?

എങ്കിലും അച്ഛാ ജീവിതം ഒരിക്കൽ മാത്രമല്ലേ ഉളളൂ? അച്ഛൻ ഇപ്പോളും ചെറുപ്പം ആണ്. മമ്മി മരിച്ചു കഴിഞ്ഞു അച്ഛൻ വേറെ വിവാഹം കഴിക്കണമായിരുന്നു.

പക്ഷെ മോളെ അച്ഛൻ വേറെ വിവാഹം കഴിച്ചാൽ മോൾക്ക് മമ്മിയല്ല; രണ്ടാനമ്മയാകും ഉണ്ടാകുക. അവരുടെ കൈയിൽ എന്റെ സുന്ദരി മോളെ കഷ്ടപെടുത്താനോ?

അച്ഛാ സത്യം പറയൂ; ഞാൻ അത്ര സുന്ദരിയാണോ? മമ്മിയെക്കാളും?

പിന്നല്ലാതെ; എന്റെ പൊന്നുമോൾ മമ്മിയെക്കാളും സുന്ദരിയാണ്.

അവൾ കുറച്ചു കൂടി മുറുക്കി അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു അയാൾ ഒരു കൈ കൊണ്ട് മകളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ വാത്സല്യത്തിന്റെ കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞു ആ സംതൃപ്തിയിൽ അയാൾ പതുക്കെ ഉറങ്ങി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *