‘അതിപ്പോ പോകണം എന്നുണ്ട് പക്ഷേ അത് ചെയ്യാന് അല്ല. അമ്മ പറഞ്ഞത് നീയും കേട്ടതല്ലേ ?
രാഗിണി : ഏട്ടന് പോയാല് അമ്മ എട്ടനെ ക്കൊണ്ടു ഇനിയും ചെയ്യിക്കും. എനിക്കറിയാം എട്ടനെ പോലെ അല്ല അമ്മ. അമ്മ കുറെ കാലം ആയി പട്ടിണി അല്ലേ ? അമ്മേടെ അവിടുത്തെ രോമം കണ്ടാല് അറിയില്ലേ ആര്ക്കും കാഴ്ചവെക്കാറില്ല എന്ന്.
ഞാന് : എന്താ അങ്ങനെ കാണുന്നതിന് മുന്നേ നിനക്കു അമ്മയെ സംശയം ആയിരുന്നോ ?
രാഗിണി : ഈ ലോകത്ത് നമുക്ക് ഈ ഒരു കാര്യത്തില് വിശ്വസിക്കാന് കഴിയുന്ന ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ ? ഞാന് അമ്മയെ കുറീച് വിശ്വസിച്ച പലതും ശരി അല്ലായിരുന്നു. ഇന്ന് താഴെ നടന്നത് എന്റെ അറിവോടെ ആയിരുന്നില്ല എങ്കില് ,…. എങ്കിലും നടന്നതൊക്കെ അതേ പോലെ നടക്കുമായിരുന്നില്ലേ. നമുക്ക് ഉറപ്പിച്ച് പറയാന് കഴിയും നമുക്ക് അടുത്തറിയുന്നവരെ കുറീച് ചിലതൊക്കെ അവന് അല്ലെങ്കില് അവള് മോഷ്ട്ടിക്കില്ല പിടിച്ച് പറിക്കില്ല ആരെയും കൊല്ലാന് അയാള്ക്ക് ആവില്ല എന്നൊക്കെ പക്ഷേ ഈ ഒരു കാര്യത്തില് ആര്ക്കും ആരെയും വിശ്വസിക്കാന് വയ്യ. എന്റെ ആഗ്രഹം മാത്രം മുന്നിര്ത്തി അല്ല അമ്മയുടെ അടിസ്ഥാന ആവശ്യം എന്ന നിലക്ക് കൂടി ആണ് ഞാന് നിങ്ങളെക്കൊണ്ട്……………………….
അതല്ലെങ്കില് ചിലപ്പോള് എന്റെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റാന് അതിനെ ന്യായീകരിക്കാന് എന്റെ മനസ് എന്നോടു പറഞ്ഞ ഒരു ന്യായീകരണം ആയിരിക്കാം എന്റെ അമ്മയുടെ ആവശ്യം എന്നത്. പക്ഷേ
അവിടെ നടന്നതൊക്കെ കാണുകയും കേള്ക്കുകയും ചെയ്തപ്പോള് , എനിക്കു അത് അനിവാര്യം ആയിരുന്നു എന്നാണ് തോന്നിയത്.
ഒന്നു കൂടെ പ്പൊയ്ക്കൊ , ഞാന് വെറുതെ എട്ടനെ ഒന്നു നോക്കിയത ഇപ്പൊഴും ഞാന് പിടിച്ചാല് പിടിച്ചിടത്ത് നില്ക്കുമോ എന്ന്.
ഞാന് വീണ്ടും മടിച്ച് നില്ക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടു, അവള് എന്നെ തിരിച്ചു നിര്ത്തി താഴേക്കു തള്ളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പൊയ്ക്കൊ ഏട്ടാ സമ്മതം , ചെയ്യണെല് ചെയ്തോ ..
ഞാന് : നീ , നീ വരുന്നില്ലേ.
രാഗിണി : വാതില് നേരത്തെ വെച്ച പോലെ കുറച്ചു തുറന്നിട്ടാല് മതി ഞാന് വരുമോ ഇല്ലയോ എന്ന് എനിക്കു തന്നെ അറിയില്ല വരാം വരാതിരിക്കാം.