Posted by പാവം ദിവ്യ
Paavam Divya | Author : Jabbar Nair
“ടീ നീ ഈ ചുരിതാർ എല്ലാം കൂടി എടുത്തു വെക്കുന്നതെന്തിനാ. കിട്ടിയ അവസരം അവിടെ പോയി തകർക്കാൻ ഉള്ള പരുപാടി ആണോ”
“എന്താ ചേട്ടാ, സ്‌കൂളിലോ എന്നെ കെട്ടി പൊതിഞ്ഞേ വിടത്തോള്ളൂ, ഒരു ടൂർ പോവുമ്പോ എങ്കിലും ഞാൻ ഇതൊക്കെ ഒന്ന് ഇട്ടോട്ടെ. ഈ വാങ്ങി വെച്ചിരിക്കുന്നതൊക്കെ പിന്നെ എന്തിനാ.”
“അത് ഞാൻ കൂടെ ഉള്ളപ്പോ ഇട്ടാ പോരെ …നമുക്ക് നാട്ടിൽ പോകുമ്പോ ഇട്ടൂടെ, എടി കാലം അത്ര മോശമാ, അതുകൊണ്ടു പറഞ്ഞന്നേ ഉള്ളു.”
“എന്നെ ആരും പിടിച്ചു തിന്നുവൊന്നുമില്ല. കുറച്ചു കൊച്ചു കുട്ടികളും ലത ടീച്ചറും പിന്നെ സോമൻ സാറും മാത്രം അല്ലെ ഉള്ളു.”
“സോമൻ സാറുള്ളതാ ഒരു ആശ്വാസം, അതുകൊണ്ടു മാത്രമാ ഞാൻ ഈ പരിപാടിക്ക് സമ്മതിച്ചത് തന്നെ”
“ലോകത്തു ഒരാണുങ്ങളേം വിശ്വാസം ഇല്ലാത്ത ചേട്ടന് സോമൻ സാറ് മാത്രം ഓക്കേ ആണ്, അതെന്താണെന്നാണ് എനിക്ക് മനസിലാവാത്തത് . കുറച്ചു നാളായിട്ടു സോമൻ സാറ് എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഒരു മടിയും കൂടാതെ അനുസരിക്കും
അതിനു ബിജു സാർ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“അയാളെയും കണ്ടൂടാർന്നു ഇപ്പൊ രണ്ടു മാസം കൊണ്ട് സോമൻ സാറ് നല്ലവനായത് എങ്ങനാണെന്നു എനിക്ക് മനസിലാവുന്നില്ല.”
ടീച്ചർ പിറുപിറുത്തു.
“നീ കൊണ്ടുപോകാൻ ഉള്ള സോപ്പും ബ്രഷും ഒക്കെ എടുത്തു വെച്ചോ?”
ബിജു സാറ് നൈസ് ആയി വിഷയം മാറ്റി.
ദിവ്യ ടീച്ചർ സാറിനെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ടു തന്റെ ജോലി തുടർന്നു.
ബിജു സാറും ദിവ്യ ടീച്ചറും സോമൻ സാറ് പ്രിസിപ്പളായ സ്കൂളിൽ പഠിപ്പിക്കുന്ന അധ്യാപകരാണ്, രണ്ടു പേരും കണക്ക്, സാറ് ഹൈ സ്കൂളിലും ദിവ്യ ടീച്ചർ UP സ്കൂളിലും.
സ്കൂളിൽ പോലും കൊതുകു വട്ടം ചുറ്റുന്ന പോലെ ബിജു സർ ടീച്ചറിന്റെ പരിസരത്തു നിന്ന് മാറില്ല. സാരി ഉടുക്കാൻ നൂറു കണ്ടീഷൻ ആണ് അവിടെ പിൻ കുത്തി മറയ്ക്കണം ഇവിടെ വെളിയിൽ കാണരുത്. മൊത്തത്തിൽ ഒരു വെപ്രാളം ആണ് ദിവ്യ ടീച്ചറിന്റെ കാര്യത്തിൽ സാറിനു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഒരു സംശയ രോഗി ഇമേജ് സാറിനു സ്കൂളിലും ഉണ്ട്.