ഞാന് : ഉം , അതെന്താ ..
രാഗിണി : അജയേട്ടനും അമ്മയും ആയി ഉള്ള ഈ, ഇതൊന്നും നടക്കും എന്നുള്ള പ്രതീക്ഷ എനിക്കു ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ എപ്പോഴെങ്കിലും നടക്കണം എന്ന് കരുതിയ വേറെ ചില സ്വപ്നങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു എനിക്കു, ആ സ്വപനം നടത്താണ് വേണ്ടി ആണ് ഞാന് വിവാഹം വേണ്ട എന്ന് കരുതിയിരുന്നത്. പക്ഷേ വീട്ടില് ആരോടും വിവാഹം വേണ്ട എന്ന തീരുമാനം ഞാന് പറഞ്ഞിരുന്നില്ല.
ഞാന് : പറ , എന്തായിരുന്നു ആ ആഗ്രഹം ?
രാഗിണി : അത് .. എനിക്കു ഗര്ഭിണിയാവണമായിരുന്നു.
ഞാന് : അതിനു വിവാഹം കഴിക്കുകയല്ലേ വേണ്ടത്..
അവള് അതിനു മറുപടിയായി എന്റെ കവിളില് ഒന്ന് തലോടി , എന്നിട്ട് എന്റെ നെഞ്ചിലെ രോമങ്ങളിലൂടെ പതുക്കെ ഇഴഞ്ഞുകൊണ്ടു എന്റെ മുലക്കണ്ണില് ഒന്ന് നക്കി ഉമ്മ വെച്ചു , പതിയെ ചെവിക്കരികിലേക്ക് ചുണ്ടുകള് കൊണ്ട് പോയി.. അപ്പോഴേക്കും അവള് നന്നായി അവളുടെ സ്ഥിരാമായി ഉള്ള ആ വിറയല് തുടങ്ങിയിരുന്നു.. എന്റെ ചെവിയില് തൊട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആ ചുണ്ടുകള് പതിയെ വിടര്ത്തി അവള് പറഞ്ഞു.
‘എനിക്കു വേണ്ടത് ഭര്ത്താവിന്റെ ഗര്ഭം അല്ല. അവിഹിത ഗര്ഭം ധരിക്കാന് ആണ് എനിക്കിഷ്ടം!! ‘
ഇടിമിന്നല് ഏറ്റപോലെ എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു വൈദ്യുതി പ്രവാഹം ഉണ്ടായി.
എന്റെ ഭാര്യയോട് എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കണം എന്ന് അറിയാതെ ഞാന് അതേ കിടപ്പ് കിടന്നു.
അവള് പതിയെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചില് തടവിക്കൊണ്ട്. പറഞ്ഞു ചെണ്ടക്കൊട്ട് പോലെ ഉച്ചത്തില് കേള്ക്കുന്നുണ്ട് അജയേട്ടന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ്. പേടിക്കേണ്ട, അങ്ങനെ ആയിരുന്നു എന്റെ
ആഗ്രഹം , അതുകൊണ്ടു വിവാഹം വേണ്ട എന്ന് കരുതി പക്ഷേ ഇപ്പോള് വിവാഹം കഴിച്ചല്ലോ. അപ്പോള് അജയേട്ടന്റെ കുഞ്ഞിനെ മതി. എങ്കിലും പിഴച്ചവള് എന്ന് പറഞ്ഞു ആളുകള് എന്നെ
പരിഹസിക്കുന്നതൊക്കെ എന്റെ വലിയ ഒരു സ്വപനം ആയിരുന്നു.
അത് എന്റെ കുടുംബത്തില് എല്ലാവരെയും ബാധിക്കും എന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നിട്ടു പോലും അവിഹിത ഗര്ഭം ഉണ്ടാക്കിയ പിഴച്ചവള് എന്ന നാട്ടുകാരുടെ പരിഹാസം ആസ്വദിക്കാന് ഞാന് ഒരു പാട് കൊതിച്ചിരുന്നു.