Posted by അപ്പോഴേക്കും 8 മണിയായി. രാവിലത്തെ ഷിഫ്റ്റ് മാറി രാത്രിയിലേക്കുള്ള സ്റ്റാഫുകൾ അവിടെ വന്നു. ഞങ്ങളെ അവിടെ കണ്ടപ്പോൾ രാത്രിയിൽ വേറെ ആരെയും അകത്തു പ്രവേശിക്കാൻ അനുവദിക്കില്ലെന്ന് അവർ പറഞ്ഞു.
ദീപിക ഞെട്ടിപ്പോയി..! ഞാനും..
അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യയും കുട്ടിയുമാണെന്നു പറഞ്ഞു ഞാൻ സ്റ്റാഫുമായി തർക്കിച്ചു. എന്നാൽ നിരീക്ഷണത്തിലുള്ള രോഗികളോടൊപ്പം ആരെയും താമസിക്കാൻ അവരനുവദിക്കില്ലെന്നു തീർത്തു പറഞ്ഞു. വേണമെങ്കിൽ അവിടത്തെ മെഡിക്കൽ വാർഡുകളിൽ ഏതിലെങ്കിലും പോയി നിങ്ങൾക്കു കിടക്കാമെന്ന് ഒരു ഉദ്യോഗസ്ഥൻ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങളങ്ങനെ ആ വാർഡിലേക്ക് പോയി. പക്ഷേ അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ തന്നെ അതൊരു സ്ത്രീക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് കിടക്കാൻ സുരക്ഷിതമായ സ്ഥലമല്ലെന്നു മനസ്സിലായി.. ഒരുപക്ഷേ അത് സുരക്ഷിതമായിരിക്കാം, പക്ഷേ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും പുറത്തുനിന്നുള്ളവരായിരുന്നു. ഞങ്ങൾക്കവിടെ സുരക്ഷിതമായി തോന്നിയില്ല..
“ഇനിയിപ്പോൾ എന്തു ചെയ്യും?”
ദീപിക വിഷമിച്ചു.
“നമുക്കിനി ഏതെങ്കിലും ഹോട്ടൽ മുറികൾ ലഭ്യമാണോയെന്ന് അന്വേഷിക്കാം..”
ഞാനാലോചിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“എന്താ..? ഹോട്ടൽ മുറിയോ?? പറ്റില്ല..!”
– തുടരും…
വിഷമിക്കേണ്ട.. ബാക്കി ഉടനേ തന്നെ വരുന്നുണ്ട്..
(ഈ കഥയിലെ സ്വാതി നമ്മുടെ സ്വാതിയാണെന്ന് ആർക്കെങ്കിലും തോന്നിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതു വെറും യാധൃശ്ചികം മാത്രം.. 😌)
So… 𝐒𝐭𝐚𝐲 𝐒𝐚𝐟𝐞.. 𝐄𝐧𝐣𝐨𝐲 𝐭𝐡𝐞 𝐒𝐭𝐨𝐫𝐢𝐞𝐬..
𝘠𝘰𝘶𝘳𝘴.. ടോണി ✍