Posted by “അതൊക്കെ നമുക്ക് അറീല്ലേ ബാലഗോപാൽ……….നമ്മളിത് എത്ര കാലമായി ഈ പണി തുടങ്ങിയിട്ട്…………”………..വിക്കികൊണ്ടും ചിരിച്ചുകൊണ്ടും ഒരു വിധം കിരൺ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു………….
“പിന്നെ……..അറിയാതെ………….അല്ല പിന്നെ…………..”………..ബാലഗോപാലും ഒപ്പം കൂടി…………
ബാലഗോപാൽ തന്നെ ആക്കിയതാണോ അതോ തന്നെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തതാണോ എന്നറിയാതെ ഒരു നിമിഷം കിരൺ ബാലഗോപാലിനെ നോക്കി………….
ബാലഗോപാൽ നല്ല ഒരു ചിരി വെച്ചുകൊടുത്തു………….
ഏയ്……ആക്കിയതാവാൻ വഴിയില്ല………..ആ ചിരി കണ്ടില്ലേ………….കിരൺ ഓക്കേ ആയി ബാലഗോപാലിന്റെ ചിരിയിൽ…………..
“ന്നാ പിന്നെ കാണാം കിരൺ……….ടേക്ക് കെയർ…………..”……….നിരഞ്ജന സീറ്റിൽ നിന്ന് എണീറ്റിട്ട് പറഞ്ഞു………..
“താങ്ക്യൂ മാഡം………..”………..കിരൺ പറഞ്ഞു…………
“കാണാട്ടോ കിരൺ………..”………..ബാലഗോപാൽ കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു………….
“ഓക്കേ………….”……………
നിരഞ്ജനയും ബാലഗോപാലും റൂമിന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി……………
റൂമിന്റെ വാതിൽ അടച്ചതിന് ശേഷം നിരഞ്ജനയും ബാലഗോപാലും ഒന്ന് പരസ്പരം നോക്കി……………..
അടുത്ത നിമിഷം………..അവർ അത്രയും നേരം കടിച്ചുപിടിച്ചു നിന്നിരുന്ന ചിരി പുറത്തേക്ക് വന്നു……………
അവർ രണ്ടുപേരും പരസ്പരം നോക്കി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു………………
“എന്തൊരു പൊങ്ങച്ചം ആടോ അവൻ…………”………….നിരഞ്ജന ബാലഗോപാലിനോട് ചിരി നിർത്താതെ ചോദിച്ചു………….
“എജ്ജാതി തള്ള്………….”………..ബാലഗോപാലും ശരി വച്ചു…………
“തള്ള് പറയും എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചപ്പോ ഒരു മയം ഒക്കെ ഉണ്ടാകും എന്ന് കരുതിയിരുന്നു………….ഇതെന്തൊരു തള്ളാണ്…………”…………..നിരഞ്ജന പറഞ്ഞു…………….
“തള്ള് ന്ന് പറഞ്ഞാൽ പെറ്റതള്ള സഹിക്കാത്ത തള്ള്…………….”…………ബാലഗോപാൽ പറഞ്ഞു…………
അവർക്കും രണ്ടുപേർക്കും ചിരി നിർത്താൻ പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു…………….
ആരാണ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഇങ്ങനെ ചിരിക്കുന്നത് എന്ന ഭാവത്തിൽ ഒരു നേഴ്സ് അവരെ നോക്കി കടന്നുപോയി…………..
അപ്പോഴാണ് അത് ഹോസ്പിറ്റൽ ആണെന്ന ബോധം അവർക്ക് തിരിച്ചുവന്നത്…………
അവർ രണ്ടുപേരും ചിരി ഒന്ന് പതിയെ അടക്കി…………
“ചിരി കടിച്ചുപിടിച്ചിട്ട് മനുഷ്യന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണീർ വരുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാണ്………….”…………ചിരിയെ കൺട്രോൾ ചെയ്തിട്ട് നിരഞ്ജന പറഞ്ഞു……………
ബാലഗോപാൽ അതിന് ചിരിച്ചു………….
അവർ രണ്ടുപേരും ഡോക്ടറിന്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു…………..
“മേ ഐ കം ഇൻ……….”……….ഡോക്ടറിന്റെ റൂമിന് മുന്നിൽ എത്തിയിട്ട് നിരഞ്ജന ചോദിച്ചു………..
“യെസ് നിരഞ്ജന……… കം ഇൻ…………”…………..