ഞാൻ : ചേച്ചി ഫോൺ അടിക്കുന്നു
ഒന്ന് ഞെട്ടി പെട്ടെന്ന് കണ്ണ് തുറന്ന
രഞ്ജിനി : ഏ… എന്താ?
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഫോൺ അടിക്കുന്നെന്ന്
സ്വബോധം വന്ന രഞ്ജിനി വേഗം എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് സാരി നേരെയാക്കി ടേബിളിനടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ബാഗ് തുറന്ന് ഫോൺ എടുത്ത്, കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു, പെട്ടെന്ന് തന്നെ കോൾ കട്ടാക്കി സോഫയിൽ വന്നിരുന്ന രഞ്ജിനിയെ നോക്കി
ഞാൻ : ആരായിരുന്നു?
ഉറക്കച്ചടവിൽ കോട്ടുവായിട്ട് തലമുടികൾ കെട്ടിവെച്ച്
രഞ്ജിനി : അത് കമ്പിനിക്കാരാ…
ഞാൻ : പിന്നെ എന്താ സംസാരിക്കാതിരുന്നേ
രഞ്ജിനി : ഓഹ് ഇങ്ങനൊരു പൊട്ടൻ, മൊബൈൽ കമ്പനിയിൽ നിന്നാണെന്ന്
ഞാൻ : ഓ അവര്, പാട്ട് ചോദിച്ചു വിളിച്ചതായിക്കുമല്ലേ
രഞ്ജിനി : ഹമ്… നീയിത് എപ്പൊ എത്തി
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഞാൻ എത്തിയിട്ട് കുറച്ചു നേരമായി
രഞ്ജിനി : പിന്നെയെന്താ വിളിക്കാതിരുന്നേ
ഞാൻ : ചേച്ചി നല്ല ഉറക്കമായിരുന്നു അതാ
രഞ്ജിനി : മം… നന്നായിട്ടൊന്ന് ഉറങ്ങി വന്നതാ നാശം, നശിപ്പിച്ചു
ഞാൻ : അയ്യോ ഞാൻ കോള് വന്നത് കൊണ്ട് വിളിച്ചതാ
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
രഞ്ജിനി : നിന്നെയല്ലടാ അവരെയാ പറഞ്ഞത്
ഞാൻ : മം… ഞാൻ കരുതി…
രഞ്ജിനി : സമയം എത്രായി?
ഞാൻ : രണ്ട് കഴിഞ്ഞു
രഞ്ജിനി : അത്രയും നേരമായോ
ഞാൻ : എന്തേയ് എവിടെയെങ്കിലും പോവാനുണ്ടോ?
രഞ്ജിനി : ഏയ് ഇനി എങ്ങോട്ടുമില്ല നേരെ ഓഫീസിലേക്ക് പോണം
ഞാൻ : അപ്പൊ പോവാണോ?
രഞ്ജിനി : ഇപ്പഴല്ല കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ്, നിനക്ക് എവിടെയെങ്കിലും പോവാനുണ്ടോ?
ഞാൻ : ഇല്ല, ഇനി വൈകിട്ട് പോയാൽ മതി
രഞ്ജിനി : മം.. നീയാണോ രാത്രി നിൽക്കുന്നത്
ഞാൻ : ആ…
രഞ്ജിനി : മം ഞാൻ എന്നാ കുറച്ചു നേരം കൂടി കിടക്കട്ടെ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് രഞ്ജിനി വീണ്ടും സോഫയിലേക്ക് കിടന്നു, രഞ്ജിനിയുടെ കിടപ്പ് നോക്കി, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്