ഞാൻ : ഏയ് ഒന്നുല്ല
രഞ്ജിനി : ഹമ്… മോന്റെ നോട്ടം അത്ര ശരിയല്ലല്ലോ
ഞാൻ : എന്തേയ്..?
രഞ്ജിനി : ഒന്നുല്ല കഴിക്ക് കഴിക്ക്
ഭക്ഷണം തീർന്ന
ഞാൻ : എന്റെ കഴിഞ്ഞു, ചേച്ചി കഴിച്ചോ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് പാത്രങ്ങളൊക്കെ കഴുകിവെച്ച് സോഫയിൽ വന്ന് കിടന്ന് വീർത്തിരുന്ന കുണ്ണ പിടിച്ച് താഴേക്ക് ഒതുക്കിവെച്ച് മൊബൈൽ എടുത്ത് രതീഷിനെ വിളിക്കും നേരം, എന്റെ പ്രവർത്തി കണ്ട് ഉള്ളിലൊന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
രഞ്ജിനി : നീ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവുന്നെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് റെഡിയാവുന്നില്ലേ
ഞാൻ : ആ… ഫ്രണ്ടിനെ വിളിച്ച് നോക്കുവാ
രഞ്ജിനി : മം ഏതാ ഫ്രണ്ട്?
ഞാൻ : ചേച്ചി കണ്ടിട്ടുണ്ടാകും അന്ന് കല്യാണത്തിന് വന്നതാ, പേര് രതീഷ്
രഞ്ജിനി : ആ… കണ്ടാൽ മനസിലാവും
ബെല്ല് മുഴുവൻ അടിച്ചിട്ടും അവൻ കോൾ എടുക്കാത്തത് കൊണ്ട്
ഞാൻ : കോപ്പൻ എടുക്കുന്നില്ലല്ലോ
രഞ്ജിനി : ഒന്നൂടെ വിളി
ഞാൻ : ആ..
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു നോക്കി, അവൻ കോൾ എടുക്കുന്നില്ല, കോൾ കട്ടാക്കിയ എന്നെ നോക്കി
രഞ്ജിനി : എടുക്കുന്നില്ലേ?
ഞാൻ : അവൻ ചിലപ്പോ പണിയിലാവും, പിന്നെ ചേച്ചി ഇതിന്റെ പുറകിലുള്ള വീട്ടിൽ പോയിരുന്നോ?
രഞ്ജിനി : ആ.. അവിടെന്ന് ഒരു കുറി എടുപ്പിച്ചട്ടുണ്ട്
ഞാൻ : മം…ഇനിയെന്താ പരിപാടി? ആവിശ്യത്തിനുള്ള കുറിയൊക്കെ കിട്ടിയില്ലേ
രഞ്ജിനി : എവിടെന്ന് നടന്ന് മതിയായിടാ, എന്ത് വെയിലാണ്
ഞാൻ : എന്നാ കുറച്ചു നേരം ഇവിടെയിരുന്ന് റെസ്റ്റെടുത്തോ
രഞ്ജിനി : നിനക്ക് പോവാനുള്ളതല്ലേ? അല്ലെങ്കിൽ നിൽക്കായിരുന്നു
ഞാൻ : അതിനെന്താ ഞാൻ പോയേച്ചും വേഗം വരാം, ചേച്ചി ഇവിടെ ഇരുന്നോ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ റൂമിൽ ചെന്ന് ഡ്രസ്സ് മാറി കവറും എടുത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങും നേരം
രഞ്ജിനി : നീ വേഗം വരില്ലേ?
ഞാൻ : ആ ഒരു പത്തിരുപതു മിനിറ്റ്
രഞ്ജിനി : മം..