ജ്വാല : “പിന്നെ എന്നിട്ട് വേണം അത് അകത്ത് സ്റ്റക്കാകാൻ”
ഞാൻ : “ഓ അപ്പോൾ വിരലും അകത്തിടും, സീല് പോയിക്കാണുമല്ലോ?”
ജ്വാല : “ങാ നോക്ക് പോയിട്ടുണ്ടോ എന്ന്”
ഞാൻ : “എവിടെ കാണട്ടെ?”
ജ്വാല : “പൊയ്ക്കോണം, ബാക്കി പറ”
ഞാൻ : “നീയാ പറയേണ്ടെ”
ജ്വാല : “എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല”
ഞാൻ : “എന്നാൽ ഞാൻ ചോദിക്കാം”
ജ്വാല : “ഇതൊരുമാതിരി ചന്ത ഇടപാടാ”
ഞാൻ : “ങാ അതെ എന്നു വച്ചോ”
ജ്വാല : “ങാ ചോദിക്ക്”
ഞാൻ : “വിരൽ മുഴുവൻ അകത്തിടുമോ, അതോ പുറത്ത് ഉരയ്ക്കുകയാണോ ചെയ്യുക?”
ജ്വാല : “ഉരയ്ക്കാൻ ഇതെന്താ തീപ്പെട്ടിയോ?”
ഞാൻ : “നീ ഉരുളാതെ പറയ് കേൾക്കട്ടെ”
ജ്വാല : “ശ്ശൊ ഇതൊക്കെ പറയണോ?”
ഞാൻ : “ങാ വേണം”
ജ്വാല : “ഇതൊക്കെ പേഴ്സണൽ കാര്യങ്ങളാണ്”
ഞാൻ : “അതാണ് എനിക്ക് കേൾക്കേണ്ടതും”
ജ്വാല : “എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങിനെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യുന്നത്?”
ഞാൻ : “അതൊരു സുഖമല്ലേ?”
ജ്വാല : “എന്തോന്ന് സുഖം, കഷ്ടമുണ്ട്”
ഞാൻ : “ങാ ഉണ്ട്, പറ”
ജ്വാല : “ആ എന്നാൽ വിരലുവച്ച് ആ നടുക്ക് ഇട്ട് ഇളക്കും, അപ്പോൾ പാലു വരും മതിയോ?”
ഞാൻ : “ഛെ, അങ്ങിനെ പറയാതെ, ‘നിർത്തി നിർത്തി പറയൂ എന്നാലല്ലേ ഭാവം വരൂ?’ ”
ജ്വാല : “എന്നാൽ നിർത്തി നിർത്തി വിരലിടും”
ഞാൻ : “അപ്പോൾ എന്താണ് ഓർക്കുന്നത്”
ജ്വാല : “ആ?!!”
ഞാൻ : “ആയോ”
ജ്വാല : “ങും”
ഞാൻ : “അതല്ല, ഞങ്ങൾ ഒക്കെ ഏതെങ്കിലും പീസിനിട്ട് കളിക്കുന്നത് പോലേയോ, അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ ശരീരമോ ഒക്കെയാണ് ഓർക്കുന്നത്, അതു പോലെ നിങ്ങൾ എന്താണ് ഓർക്കുന്നത് എന്നാണ് ചോദ്യം”
ജ്വാല : “ഞാനൊന്നും ഓർക്കാറില്ല”
ഞാൻ : “പിന്നെ ഒന്ന് പോ കൊച്ചേ”
ജ്വാല : “എന്നാൽ ഓർക്കാറുണ്ട്”
ഞാൻ : “എന്തോന്ന്?”