ഭർത്താവ് അനൂപിൻറെ വിളികേട്ടാണ് അനിത പിറ്റേ ദിവസം ഉറക്കമുണർന്നത്. ഉറക്കത്തിൻറെ ആഴത്തിൽ നിന്നും പണിപ്പെട്ട് ഉണർന്നത് പോലെ അവളുടെ മുഖം വീർത്ത് കെട്ടി കിടന്നു. കണ്ണുതുറന്ന് നോക്കുമ്പോൾ ഭർത്താവ് ഒരു ചായ കപ്പും പിടിച്ച് തൻറെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു.
“അനുപേട്ടൻ ഇന്ന് നേരെത്തെ എണീറ്റോ ?” വിട്ട് മാറാത്ത ഉറക്കച്ചടവോടെയുള്ള ചിലമ്പുന്ന ശബ്ദത്തിൽ അവൾ ചോദിച്ചു.
“ഏയ്.. ഇല്ല. ടീച്ചർ ഇന്ന് ലേറ്റ് ആണ്…” ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു.
“സമയം എത്രയായി…?”
“ഏഴ് കഴിഞ്ഞു…”
“ഹോ…അത്രയൊക്കെ ആയോ…” അവൾ കട്ടിലിൽ നിന്നും പിടഞ്ഞെണീറ്റു.
“എന്തെ… എന്നും നേരെത്തെ എണീക്കുന്നയാൾ ഇന്ന് ലേറ്റ് ആയെ…”
അവൾ ഒന്ന് പരുങ്ങിയെങ്കിലും, ആ പരുങ്ങൽ മുഖത്ത് വരാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ച് കൊണ്ട് അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ഇന്നെലെ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു അനുപേട്ടാ… ഞാൻ ഞെട്ടിയുണർന്ന്. അകെ പേടിച്ചു. പിന്നെ ഉറക്കം വരാതെ കുറെ നേരം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും തിരിഞ്ഞു കിടക്കാർന്നു…. ഉറക്കം വരാതായപ്പോ ഞാൻ പോയോന്ന് കുളിച്ചു.. പിന്നെ എപ്പോയോ കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞ ഉറക്കം വന്നേ…”മനസ്സിൽ ഒരു തടസവുമില്ലാതെ വന്ന കൊടും നുണയുടെ കെട്ടഴിച്ചു അവൾ ഇന്നലത്തെ തൻറെ സ്വകാര്യതയെ തൻറെത് മാത്രമായി ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. തെറ്റും ശരിയും കൂടി കലർന്ന ഇന്നലത്തെ രാത്രിയിലെ ‘തെറ്റിനെയും ശരിയേയും’ സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയാതെ തൻറെ തന്നെ ഉള്ളിൽ സംഘർഷപ്പെട്ടു.
അനുപേട്ടൻ മേശയിൽ കൊണ്ട് വന്നുവെച്ച ചായക്കപ്പെടുത്തു ചുണ്ടോട് വെച്ച് നുണഞ്ഞു. ചായയുടെ ഇളം ചൂട് തൻറെ തൊണ്ടയിലൂടെ ഇറങ്ങുമ്പോൾ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ഉന്മേഷം തോന്നി. അവളുടെ ചിന്തകളെ ഉണർത്തി കൊണ്ട് ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു.”I’ll admit, I was wrong
What else can I say, girl?…” എന്ന് തുടങ്ങുന്ന charlie puth ൻറെ ഒരു പാട്ടായിരുന്നു റിങ് ടോൺ. അനൂപിൻറെ ഫോൺ ആണ്. അയാൾക്ക് ഇഗ്ളീഷ് പാട്ടുകളോടാണ് കമ്പം, അനിത ഇഗ്ളീഷ് ടീച്ചർ ആണെങ്കിലും മലയാളം പാട്ടുകളോടും തമിഴ് പാട്ടുകളോടുമാണ് അവൾക്ക് പ്രിയം. മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ഫോൺ അയാൾ വന്നെടുത്തു.
“ഹലോ..”
“സാർ വിളിച്ചിരുന്നോ..?” മറുവശത്തോരു സ്ത്രീ ശബ്ദം.
“ആഹ്… താനെവിടർന്നു..ഞാൻ രണ്ടുമൂന്നു തവണ വിളിച്ചു..”
“ആഹ് ഞാൻ ബാത്റൂമിലായിരുന്നു… എണീറ്റാതെയുള്ളു..”