Posted by നീലഗിരിയിൽ ജില്ലയിലായി ഇപ്പോൾ എനിക്ക് പതിനാല് ലോഡ്ജുകളുണ്ട്. അച്ഛൻ എനിക്ക് തന്നതിന്റെ നാലിരട്ടി ടൂറിസ്റ്റ് കാറുകളും എനിക്കുണ്ട്. അച്ഛൻ തന്നത് കൂടാതെ, വേറെയും പതിനേഴ്‌ ഫാമിലി കോട്ടേജുകൾ പണിത്, അതിൽ ചിലതൊക്കെ വാടകയ്ക്ക് ഞാൻ വിട്ടിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ രണ്ട് സ്ഥലങ്ങളിലായി രണ്ട് ഇടത്തരം കരാട്ടേ ഡോജോ എനിക്കുണ്ട്. ആഴ്‌ചയില്‍ മൂന്ന്‌ ദിവസങ്ങള്‍ മാത്രമേ ഞാൻ എന്റെ രണ്ട് ഡോജോയിലും പ്രാക്ടീസ് കൊടുക്കാറുള്ളു. ബാക്കി ദിവസങ്ങളില്‍ പഠിപ്പിക്കാന്‍ വേറെ മാസ്റ്റേസിനെ ഞാൻ നിയമിച്ചിട്ടുണ്ട്.
അതൊക്കെ കൂടാതെ വേറെയും കുറെ ബിസിനസ്സുകളും എനിക്കുണ്ട്.
പക്ഷേ എന്തൊക്കെയായാലും സന്തോഷം എന്ന സാധനം മാത്രം എനിക്കില്ല. ശപിക്കപ്പെട്ട ജന്മമായിരിക്കും എന്റേത്.
പ്രേമിച്ച് കെട്ടിയ എന്റെ അച്ഛന് ആറ് വർഷത്തിൽ എന്റെ അമ്മയെ നഷ്ടപ്പെട്ടു. ശേഷം വേദനയും ദുഃഖവും കാരണം നരകിച്ച് ജീവിച്ച്, ജീവിതം തുടരാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത അച്ഛൻ ആത്മഹത്യയും ചെയ്തു.
ഇപ്പോൾ എന്റെ അച്ഛന്റെ അതേ അവസ്ഥയാണ് എനിക്കും. അച്ഛന് ലഭിച്ച അതേ ശാപം തന്നെയാണ് എനിക്കും കിട്ടിയത്…. വളരെ കുഞ്ഞ് പ്രായം തൊട്ടേ ഡെയ്സിയും ഞാനും പ്രണയിച്ച് തുടങ്ങിയിരുന്നു. പതിമൂന്ന്‌ കൊല്ലം പ്രേമിച്ചാണ് വിവാഹിതരായത്. പക്ഷേ വെറും രണ്ടു വര്‍ഷം മാത്രമെ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളു.
എന്റെ അമ്മയെ പോലെ കുഞ്ഞിന്‌ ജന്മം നല്‍കുമ്പോഴാണ് ഡെയ്സിയും മരിച്ചത്. ഞങ്ങളുടെ പെൺകുഞ്ഞ് പോലും രക്ഷപ്പെടില്ല. പണ്ട്‌ എന്റെ അച്ഛന് ജീവിച്ച പോലെ ഞാനും ഇപ്പൊ ഭ്രാന്തമായ വേദനയിലാണ് ജീവിക്കുന്നത്. ആത്മഹത്യ ചെയ്താലോ എന്നുവരെ ഞാനും പലപ്പോഴും ചിന്തിച്ചതാണ്.. പക്ഷേ അങ്ങനെ ചെയ്താല്‍ എന്റെ ഡെയ്സിയുടെ ആത്മാവ് എന്നോട് പൊറുക്കില്ല.