Posted by ഞാൻ രാജീവെട്ടൻ്റെ കടയിൽ നിന്ന് ചായക്കടിയും വാങ്ങി പോവാൻ റെഡിയായി.
“ഈ കോണോത്തിലെ മഴ നിൽക്കുന്നില്ലാലോ..”
മഴ ഒരുവിധം കുറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ മെല്ലെ വണ്ടി എടുത്ത് നിധീഷ് കോട്ടകടവിൽ ഇറക്കി ഞാൻ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി..
എനിക്കാണെങ്കിൽ ഒടുക്കത്തെ ആകാംഷയായിരുന്നു. എൻ്റെ സങ്കൽപ്പത്തിലെ ഒരു സ്ത്രീ രൂപമാണ് രാധികച്ചേച്ചിക്ക് ഉള്ളത്. ശരിക്കും പറഞ്ഞൽ സിനിമാ നടി ജയഭാരതി പോലെ തന്നെയിരിക്കും കാണാൻ. നല്ല ആകാര വടിവുള്ളതുകൊണ്ട് സാരി ഉടുത്താൽ ഒരു പ്രത്യേക ലസ്റ്റി ലുക്ക് ആണ്.
ലോകത്ത് ഒരെ ഒരു കാര്യത്തിൻ്റെ മുന്നിലാണ് ഞാൻ അടിയറവ് പറഞ്ഞു പോകുന്നത്, അത് എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ, നല്ല ആലില വയറുള്ള ചേച്ചിമാർ സാരി ഉടുത്ത് നിൽകുമ്പോൾ അതിൻ്റെ ഇടയിലൂടെ അവരുടെ പൂ പോലത്തെ മാതക വയറിൽ അഴകാർന്ന ആഴമേറിയ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ ചുഴി കാണുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന സുഗമുണ്ടല്ലോ എൻ്റെ സാറേ..അതൊരു സ്വർഗീയമായ അനുഭൂതിയാണ്, അങ്ങനൊരു കാഴ്ച കണ്ടാൽ അപ്പോൾ തന്നെ എഴുന്നേൽകത്ത ഏതവൻ്റെ സാമാനവും എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് ഡാൻസ് കളിക്കും.
ഈ ഒരു ഒറ്റ കാര്യമാണ് എൻ്റെ ജീവിതത്തിലെ ഒരേ ഒരു വീക്‌നെസ്സ്. ഇങ്ങനത്തെ വസരങ്ങൾ ഒന്നും ഞാൻ മിസാക്കറില്ല. പക്ഷേ 90% ചേച്ചി മരുടേം വയർ ഒരു തരി പോലും കാണാൻ പറ്റാറില്ല, മുഴുവനും വലിച്ച് വാരി കെട്ടി, പിന്നും കുത്തി അലമ്പ് ലുക്ക് ആയിരിക്കും. വളരെ ചുരുക്കം ആൻ്റി മ്മാർ മാത്രമാണ് ഇച്ചിരിയെങ്കിലും വയർ കണിക്കാറുള്ളൂ, അതിലും പൊക്കിൾ കാണാൻ കിട്ടുന്ന ഭാഗ്യം 0.1% മാത്രം. പക്ഷേ കിട്ടിയാൽ അതൊരു കാഴ്ച തന്നെയായിരിക്കും.