Posted by
അൽപ്പം ചൂടിലാണ് സാറെന്നു എല്ലാവര്ക്കും മനസിലായി. ലത ടീച്ചർ ഓരോരുത്തരെ ആയി മാറ്റി ഇരുത്താൻ തുടങ്ങി. ദിവ്യ ടീച്ചർക്ക് സത്യം പറഞ്ഞാൽ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയില്ലായിരുന്നു. ടീച്ചർ നിന്ന് പരുങ്ങി.
“ടീച്ചറെ, എന്താ ടീച്ചറിന്റെ ബാച്ചിലെ പിള്ളേരുടെ സീറ്റ് ടീചെർക്കറിയില്ലേ”
ദിവ്യ ടീച്ചറോട് ഇത് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് സാറ് ടീച്ചറിന്റെ തൊട്ടു പുറകിലേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു. ഇടതു സൈഡിൽ കമ്പിയും വലതു വശത്തു പുറകിലായി സോമൻ സാറും പോരാത്തതിന് എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് ഒരു ക്ലവും ഇല്ലാതെ ഉള്ള നിൽപ്പും.
“ടീച്ചർ പേടിക്കേണ്ട, ഞാൻ സഹായിക്കാം, ടീച്ചറിന്റെ ബാച്ചിലെ പിള്ളേരെ ഒക്കെ എനിക്കറിയാല്ലോ. നോക്കട്ടെ. ആ എല്ലാരും കറക്റ്റ് ആയിട്ടാണല്ലോ ഇരിക്കുന്നത്, പിന്നെ ടീച്ചർ എന്തിനാണ് പേടിക്കുന്നത്?”
തന്നോട് വർത്താനം പറയുന്ന സോമൻ സാറിന്റെ ശ്വാസം ടീച്ചറിന് തന്റെ കഴുത്തിൽ അടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത്ര ചേർന്ന് വന്നു നിന്നാണ് സാറ് വർത്താനം പറയുന്നത്. ടീച്ചറിന്റെ നെഞ്ച് പട പട ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ബാക്കിലെ കാര്യം ലത ടീച്ചർ നോക്കിക്കോളും, ഇവിടുത്തെ കാര്യം നോക്കാൻ ഞാൻ ഉണ്ടല്ലോ”
ഇത് സാറ് ടീച്ചറുടെ ചെവിയിൽ പറയുമ്പോ സാറ് ടീച്ചറെ കമ്പിയോട് നന്നായി ചേർത്തിരുന്നു, തന്റെ പുറകിൽ ചന്തിക്കു മുകളിൽ ഒരു മുഴുപ്പ് ടീച്ചർക്ക് അനുഭവപെട്ടു. ഒരു നിമിഷം തരിച്ചു പോയി ടീച്ചർ. തന്റെ പുറകിൽ ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന സാധനത്തിന്റെ മുഴുപ്പ് ടീച്ചർക്ക് ചന്തിയിൽ അനുഭവിക്കാൻ പറ്റി. അത് കൂടുതൽ കൂടുതൽ തന്റെ ചന്തിയിൽ അമരുന്നത് നിസ്സഹായതയോടെ അനങ്ങാതെ നിൽക്കാനേ ടീച്ചർക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു.
“ഇതുവരെ ഉള്ള യാത്ര എങ്ങനെ ഉണ്ട് ടീച്ചറേ, നല്ല സുഖമല്ലേ?”