ഞാൻ: ഇല്ലത്താ ഇന്ന് എവിടെയും പോയില്ല. പിന്നെ എങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങാൻ ഒരു മൂഡ് തോന്നിയില്ല വീട്ടിൽ തന്നെ ഇരുന്നു അമ്മച്ചിയുടെ കൂടെ. ഇതുപറഞ്ഞ് ഞാൻ അമ്മച്ചിയെ ചെയ്തു നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.
നൂറുതാത്ത: അതെന്തായാലും നന്നായി അമ്മയുടെ ഒറ്റയ്ക്കല്ലേ. നിന്റെ അച്ഛൻ ആഴ്ചയിൽ ഒരു ദിവസമല്ലേ വരത്തുള്ളൂ അപ്പൊ രാത്രി ഒക്കെ നീയല്ലേ അമ്മയുടെ കൂടെ ഉണ്ടാവേണ്ടത്.
ഞാൻ: അതല്ലേ താത്ത ഞാൻ പോകാതിരുന്നത്.
അമ്മച്ചി: ഓ പിന്നെ ഈ പ്രായത്തില് ഇവനില്ലെങ്കിൽ എന്നെ വല്ലോരും പിടിച്ചുകൊണ്ട് അങ്ങ് പോവല്ലേ…!!
നൂറുതാത്ത: ഇപ്പൊ പ്രായമൊന്നും ഒരു പ്രശ്നമല്ല ഡി. ദേ ഇപ്പൊ തന്നെ ഞങ്ങടെ വീടിന്റെ അപ്പുറത്ത് പണിതീരാത്ത വീട്ടിലെ ഇപ്പൊ അവിടെയാണ് രാത്രിയായ കുറെ തലതിരിച്ചവന്മാര് കള്ളും കഞ്ചാവും ഒക്കെ ആയിട്ട്. വൈകുന്നേരം നമ്മൾ അടുക്കളയിൽ വല്ല പണിയും എടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഇവന്മാര് അവിടെ നിന്നുകൊണ്ട് ഒരുമാതിരി അർത്ഥം വച്ചുള്ള സംസാരവും നോട്ടവും ഒക്കെയാണ്. എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും ആരോട് പറയാനാ.
അമ്മച്ചി: ഓ പിന്നെ ഈ പ്രായത്തിൽ നിന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയ നീ അങ്ങ് തേഞ്ഞു പൂവാണല്ലോ…! ഈ അർത്ഥം വെച്ച് അവന്മാര് പറയുന്നത്!
അമ്മച്ചിയും നൂറു താത്തയും ഇരിക്കുന്നതിന്റെ മൂലയിൽ ആയിട്ട് സിറ്റൗട്ടിൽ ഞാനും ഫോണിൽ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവരുടെ സംസാരം കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അമ്മച്ചിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട നൂറുത്ത എന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട്.
നൂറുതാത്ത: ഇവിടെ കൊച്ചിരുപ്പുണ്ട് അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞേനെ.
അമ്മച്ചി: ( എന്നെ കാണിച്ചിട്ട് താത്തിയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് അമ്മ ചിരിച്ചിട്ട് താത്തയുടെ) ആ ബെസ്റ്റ് ഇവനാണോ കൊച്ച് 22 വയസ്സായ മുതുക്കൻ.
നൂറുതാത്ത: അള്ളോ ഇവന് 22 വയസ്സ് ഒക്കെ ആയോ? കണ്ടാൽ ഇപ്പോഴും ഒരു 17 വയസ്സുള്ളഎന്നേ പറയൂ. എന്നാലും സ്വന്തം പിള്ളേര് നമുക്ക് എത്ര വലുതായാലും കൊച്ചു തന്നെയല്ലേ ഡി?