ഞാൻ : ഞാൻ എന്ത് പറഞ്ഞു?
രഞ്ജിനി : ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ?
ഒന്ന് പരുങ്ങി കൊണ്ട്
ഞാൻ : ആ അത് ചിലവ് വേണോന്നല്ലേ
രഞ്ജിനി : അത് മാത്രമല്ലല്ലോ
ഞാൻ : വേറെയെന്താ?
രഞ്ജിനി : ഓർമ്മയില്ലേ?
ഞാൻ : ഇല്ല
രഞ്ജിനി : ഒട്ടും ഓർമ്മയില്ല?
ഞാൻ : ഇല്ലന്നേ, ചേച്ചി താക്കോല് താ
രഞ്ജിനി : എന്നാ എനിക്കോർമ്മയുണ്ട്, ഞാൻ കേട്ടില്ലെന്ന നിന്റെ വിചാരം
ഞാൻ : എന്തോന്നാ?
രഞ്ജിനി : നീ ബണ്ണും പാലുമെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്
ഞാൻ : ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞോ?
രഞ്ജിനി : ആ നീ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : അതിനിപ്പോ എന്താ
രഞ്ജിനി : ഹമ്… എനിക്കൊന്നും മനസിലാവുന്നില്ലന്നാണോ നിന്റെ വിചാരം
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : മനസിലായെങ്കിൽ പിന്നെ തന്നൂടെ, ചോദിക്കുന്നതെന്തിനാ
രഞ്ജിനി : എന്താ?
ഞാൻ : എന്താ ചേച്ചിയുടെ പ്രശ്നം, ഞാൻ ബണ്ണും പാലും ചോദിച്ചതാണോ, അതോ അതെനിക്ക് തരാത്തതാണോ
ആകെ കൺഫ്യൂഷനടിച്ച
രഞ്ജിനി : എന്തോന്നാ എന്തോന്നാ..?
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഈ കണക്കിന് ഒരു വട ചോദിച്ചെങ്കിൽ എന്താവുമായിരുന്നു
എന്റെ തുടയിൽ പിച്ചി
രഞ്ജിനി : വൃത്തികേട് പറയുന്നോ
ഞാൻ : ആഹ് വിട് വിട്
പിടി വിട്ട്
രഞ്ജിനി : ഹമ്… കളിക്കുന്നോ
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഇത്രയും വൃത്തികെട്ട വാക്കായിരുന്നോ വട, എന്നാ ഞാനത് ഇനി പറയുന്നില്ല പോരേ
ചിരി വന്നെങ്കിലും പുറത്തു കാണിക്കാതെ
രഞ്ജിനി : നീ ഒന്ന് പോയേ
ഞാൻ : താക്കോല് തന്നാൽ പോവാം
താക്കോൽ ബൈക്കിലിട്ട് തിരിച്ച്
രഞ്ജിനി : പോ പോ വേഗം പൊക്കോ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് രഞ്ജിനി ബസ്സ് കേറാൻ നടന്നു, ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ടാക്കി
ഞാൻ : ചേച്ചി…
വിളി കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ
രഞ്ജിനി : എന്താടാ..?
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : വടയില്ലെങ്കിൽ സമൂസയായാലും മതി