Posted by “എന്നാ നമുക്ക് ഫുഡ് കഴിക്കാം…?”, സിഗരറ്റ് കുറ്റി വെളിയിലേക്ക് വലിച്ചെറിയുന്നതിനൊപ്പം, റോഷൻ അഞ്ജുവിനോടായി ചോദിച്ചു.
“ആഹ്… ഞാൻ വിളമ്പാം”, കേട്ടതും, ഒരു ഓളം തെറ്റിയ മട്ടിൽ മറുപടി പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, അവൾ ആദ്യം തന്നെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
“നിക്ക് ഞാനുമുണ്ട്…”, അവളുടെ വല്ലാത്ത’ നടത്തം കണ്ട് റോഷനും ഉടനേ പുറകെ വച്ച് പിടിച്ചു.
മദ്യത്തിന്റെ ഓളത്തിൽ, ദിശാബോധമില്ലാതെ അഞ്ജു രജനികാന്ത് വേഗത്തിൽ നടന്ന് നീങ്ങി… ഏത് നിമിഷവും ഒരു ഇന്റർവെൽ’ കാർഡ് പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടു, കരുതലോടെ റോഷൻ പുറകെയും…
അധികം വൈകാതെ തന്നെ അത് സംഭവിച്ചു…
അടുക്കള വാതിലിന്റെ പടിയിലേക്ക് കാലെടുത്ത് വച്ചതും, അഞ്ജുവിന്റെ ബാലൻസ് തെറ്റി…
“ആഹ്….”, മുകളിലെ സ്റ്റെപ്പിൽ നിന്നും പിന്നിലോട്ട് വീഴാൻ വീഴാൻ നേരം അവൾ അറിയാതെ ഒച്ച വച്ചു.
സ്വാഭാവികം…’, അത് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന പോലെ അലവലാതി പറഞ്ഞു.
“മുഖ്യമന്ത്രീ… നോക്കി…”, ചിരിച്ചുകൊണ്ടിത് പറയുന്നതിനൊപ്പം, റോഷൻ വീഴാൻ പോയ അവളെ, അവളുടെ ചുമരിലും അരക്കുമായി പിടിച്ച് താങ്ങി നിർത്തി…
“ഹിഹ്.. ഹാ…”, നടത്തം പാളിയ അമ്പരപ്പിലും, പിടിത്തം കിട്ടിയ ആശ്വാസത്തിലും, അവൾ കിളി പോയ മട്ടിൽ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. അവളുടെ ചിരിക്കണ്ട് കൂടെ റോഷനും.
ബാലറ്റ്’ ഡാൻസിലെ ഒരു നിമിഷം പോലെ അവൾ അവന്റെ കൈകളിൽ താങ്ങി പുറകോട്ട് വളഞ്ഞു നിന്നു.
അവന്റെ ഇടത്തേ കൈ പത്തിയുടെ ചൂട്, അഞ്ജുവിന് തന്റെ അരക്കെട്ടിൽ അറിയാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ ചൂടേറ്റ് മെല്ലെ അവളുടെ ഹൃദയതാളം വർദ്ധിച്ചു വന്നു. അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും മെല്ലെ ചിരി മായാൻ തുടങ്ങി… അവന്റെയും…
ആ നിമിഷത്തിൽ, തങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ പുതിയൊരു വികാരം ജനിക്കുകയാണെന്ന് ഇരുവരും ഒരുപോലെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
അവളവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി… ആ കണ്ണുകളിൽ അഞ്ജു, അവളെത്തന്നെ കണ്ടു. തന്റെ കരവലയത്തിനകത്ത് ഒരു പാവയെപ്പോലെ അനങ്ങാതെ കിടക്കുന്ന അഞ്ജുവിനെ റോഷനും ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കി.
അവളുടെ അധരങ്ങൾ തന്റെ ചുംബനം കാംക്ഷിക്കുന്നു എന്ന് അവ പറയാതെ പറഞ്ഞു. സിനിമകളിൽ കാണാറുള്ള ടൈം ഫ്രീസിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കും വിധം ഇരുവരും കുറച്ച് സമയം അതേ പൊസിഷനിൽ സ്റ്റക്കായി നിന്നു.