Posted by ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ കുരുങ്ങി, കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് നമ്മൾ പരിസരം മറന്നു, തൊട്ടടുത്തു സുധ മേടം ഇരിക്കുന്ന കാര്യം അച്ചായനും, അടുത്ത മുറിയിൽ എൻ്റെ ഭർത്താവു ഇരിക്കുന്ന കാര്യം ഞാനും വിസ്മരിച്ചു!!
ഏതാണ്ട് ഒരു മിനിറ്റിനു മുകളിൽ, ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കണ്ണുകളിൽ മാത്രം നോക്കി, ഒരു അക്ഷരം പോലും ഉരിയാടാതെ, ഒരുപാടു കാര്യങ്ങൾ പറയാതെ പറഞ്ഞു,, നമ്മൾക്കിടയിൽ നാമ്പിട്ടു തുടങ്ങിയ പ്രണയവും, കാമവും, ആവേശവും, ആർത്തിയുമെല്ലാം ആ മൗന സംവാദത്തിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു,,,
ഓരോ നിമിഷം പിന്നിടുമ്പോഴും എനിക്കുള്ളിൽ സമ്മർദ്ദം കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു,,, എൻ്റെ കവിൾ തടങ്ങൾ നാണത്താൽ ചുമന്നുവോ?? അധരങ്ങൾ വിറ കൊള്ളുന്നുവോ?? ചിലപ്പോൾ എല്ലാം എൻ്റെ തോന്നലാവാം,,, പക്ഷെ, താളം തെറ്റിയ എൻ്റെ ‘ഹൃദയമിടിപ്പ്’ വളരെ നല്ല ശബ്ദത്തിൽ എനിക്ക് വ്യക്തമായി കേൾക്കാം!!
തോമസ് സാർ,,, ഈ ക്ലോസിൽ എന്തോ ചെറിയ പ്രശ്നമുണ്ടല്ലോ?? ഒന്ന് വന്നു നോക്കിയേ,,,
ജോയുടെ ആ ഉറക്കെ ഉള്ള വിളി കേട്ട ‘ഞാൻ’ ചെറിയ ഒരു വിറയലോടെ സ്ഥലകാല ബോധത്തിലേക്കു തിരിച്ചു വന്നു,, ‘അച്ചായൻ’ ഗ്ലാസിലുള്ള പിടുത്തം വിട്ടു,, അതു ‘ഞാൻ’ എൻ്റെ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളിൽ ഏറ്റു വാങ്ങി!!
ജോയുടെ വിളികേട്ട മുറിയിലേക്കു ‘അച്ചായൻ’ അല്പം നീരസത്തോടെ നോക്കി, ശേഷം വീണ്ടും എൻ്റെ നേർക്കു തിരിഞ്ഞു,, മുഖം എൻ്റെ മുഖത്തോടു അടിപ്പിച്ചു,,, ഞങ്ങളുടെ ശ്വാസങ്ങൾ പരസ്പരം ചൂട് പകർന്നു
‘അച്ചായൻ’ ആ,, ‘കൊതി’ ഒളിപ്പിച്ച കണ്ണുകളോടെ എന്നോട് ചോദിച്ചു: സാറ,,, നിൻറ്റെ കെട്ടിയോന്, എൻ്റെ സഹായം വേണമെന്ന്,,, ഞാൻ സഹായിക്കട്ടെ??
അയാൾ ഇപ്പോൾ ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിൻറ്റെ ‘അർഥം’, സുധ മേമിനു എത്രത്തോളം മനസിലായി എന്ന് എനിക്ക് നിശ്ചയമില്ല, പക്ഷെ അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ട ആർത്തിയിൽ ആ ചോദ്യത്തിന്റെ ‘പൊരുൾ’ എനിക്ക് പകൽ പോലെ വ്യക്തമായിരുന്നു!!
അച്ചായൻറ്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് ‘ഞാൻ’ വ്യക്തമായ ഒരു മറുപടിയും കൊടുത്തില്ല,, പക്ഷെ ആ ചോദ്യ കേട്ടതും, എൻ്റെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് ഇറുങ്ങി, ചുണ്ടുകൾ വിരിഞ്ഞു,, ആ രണ്ടു അവയവ ചലനങ്ങളുടെയും പര്യവസാനത്തിൽ എൻ്റെ മുഖത്തു ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു!!