Posted by “ഫ, മൈരേ!”
ആ സെക്കന്ഡില് തന്നെ രഞ്ജിത്ത് അലറി.
“ഒരു പാവം പെണ്ണിന്റെ അടുത്ത് ആണോ നിന്റെ വീരവാദം? പന്നക്കെളവാ ഇനി എന്നെച്ചേര്ത്ത് ഈ മാഡത്തിനോട് അവരാതം പറഞ്ഞാ പല്ലടിച്ച് ഞാന് താഴെയിടും, കാണണോ നെനക്ക്?”
“കെളവനോ, ഞാനോ!”
സാം രഞ്ജിത്തിനെ ഭീഷണമായി നോക്കി.
രഞ്ജിത്ത് പറഞ്ഞ വാക്കുകളില് ആ ഒരു വാക്കുമാത്രമേ സമിനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കുന്നുള്ളൂ?
“താനല്ലേ മാഡത്തിനെ കൊറച്ച് മുമ്പ് തൈക്കിളവി എന്ന് വിളിച്ചേ?”
രഞ്ജിത്ത് ചോദിച്ചു.
“തനിക്ക് മാഡത്തിനേക്കാള് എന്നായാലും നാലഞ്ചു വയസ്സ് കൂടുതല് ഇല്ലേ? മാഡം കെളവി ആണേല് താനാരാ പിന്നെ? ദുല്ഖര് സല്മാനോ? പന്നപ്പരട്ടക്കെളവന്!”
സാം പെട്ടെന്ന് രഞ്ജിത്തിന്റെ നേര്ക്ക് അടുത്തു. അപ്പോള് ഞാനവരുടെ ഇടയില് കയറി. രഞ്ജിത്തിന്റെ ദേഹം എന്നിലേക്ക് അപ്പോള് അമര്ന്നു.
“കണ്ടില്ലേ! തേവിടിശി ചെക്കന്റെ ചൂട് കിട്ടാന് ഉരുമ്മി ഞെങ്ങി നിക്കുന്നെ! ത്ഫൂ!”
സാം കാര്ക്കിച്ച് തുപ്പി.
“ഫ! പട്ടി!”
രഞ്ജിത്ത് പിന്നെയും അലറി.
“ഉരുമ്മി ഞെങ്ങി നിന്നാ എന്നാ? തന്നെപ്പോലെ കാലന് കരഞ്ഞോണ്ട് ഓടുന്ന പട്ടികളെയല്ല മാഡം അര്ഹിക്കുന്നെ…നല്ല സുന്ദരന്മാരെയാ! താന് പോയി അത് കണ്ട് അടിച്ചു കള! അല്ല പിന്നെ!”
“ഇറങ്ങെടാ വെളീല്!”
സാം അലറി.
ചുറ്റുവട്ടത്ത് ഉള്ളവരെല്ലാം ആ ശബ്ദം കേട്ടുകാണുമെന്ന് ഉറപ്പ്. അത്ര വലിയ അട്ടഹാസമായിരുന്നു, അത്.
“ഇനി മേലാല് നീയെങ്ങാനും എന്റെ പറമ്പില് കേറിയാ, എന്റെ ഭാര്യേടെ അടുത്തെങ്ങാനും മണപ്പിച്ചോണ്ട് വന്നാ, പുന്നാര മോനെ, പോലീസിന്റെ കയ്ടെ ചൂടറിയും നീ!”
രഞ്ജിത്ത് അത് കേട്ട് ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു. ഞാന് അവന്റെ നേരെ ‘അരുത്’ എന്ന് കണ്ണുകള്കൊണ്ട് യാചിച്ചു.
“ശരി”
രഞ്ജിത്ത് പരിഹാസ്യമായി സാമിനെ നോക്കി.
“ഇവിടെ കുടികിടപ്പിന് വന്നതല്ല ഞാന്! പക്ഷെ പോകുന്നത് തന്നെ പേടിച്ചിട്ട് ഒന്നുമല്ല. ഈ മാഡത്തേ ഓര്ത്ത്..അത് കൊണ്ടുമാത്രം…അല്ലാരുന്നേല്!”
“ഹോ!”
ദീര്ഘനിശ്വാസമുതിര്ത്തുകൊണ്ട് ഞാന് രഞ്ജിത്തിന്റെ നേരെ നന്ദിയോടെ നോക്കി.
“ഞാന് പറഞ്ഞാ കേക്കുന്ന ഒരാളെയെങ്കിലും കണ്ടല്ലോ ഞാന്…”
സാം ഗാരേജിന്റെ നേരെ നടന്നു ബിം എം ഡബ്ലിയു സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്ത്, വിന്ഡോയിലൂടെ എന്നെ ഭീഷണമായി ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് പുറത്തേക്ക് ഓടിച്ചുപോയി.