Posted by നിശയുടെ ചിറകില്‍ തനിയെ
Nishayude Chirakil Thaniye | Author : Smitha
പള്ളിയില്‍ പോകുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ സാധാരണ കാറെടുക്കാറില്ല. പത്ത് മിനിറ്റ് പോലും നടക്കാനില്ല. പോകുമ്പോഴും വരുമ്പോഴും ആരെങ്കിലുമൊക്കെ കൂടെക്കാണും. അവരോടു വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍ ഒരു പ്രത്യേക സുഖമാണ്.
അയല്‍വക്കത്തെ റോസമ്മ ചേച്ചിയോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് ഗേറ്റ്‌ തുറക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് മതിലിനകത്ത് കിളയ്ക്കുകയും മുറിക്കുകയും ചെയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്.
“ഇന്ന് ഞായറാഴ്ച്ചയും രഞ്ജിത്ത് പണിക്കു വന്നോ?”
ഞാന്‍ സ്വയം ചോദിച്ചു. നാല് വീട് അപ്പുറത്ത് താമസിക്കുക്കുന്ന ശ്രീലതയുടെ ഭര്‍ത്താവ് സോമന്‍റെ അനിയനാണ് രഞ്ജിത്ത്. പാലക്കാടാണ് അവന്‍റെ വീട്. കമ്പ്യൂട്ടര്‍ എന്‍ജിനീയറിങ്ങില്‍ ഡിഗ്രിയുണ്ട് പയ്യന്. ചേട്ടന്‍റെ വീട്ടില്‍ ഇടയ്ക്കൊക്കെ വരാറുണ്ട്. അപ്പോളൊക്കെ പോക്കറ്റ് മണിയ്ക്കാണ് എന്നും പറഞ്ഞ് പലയിടത്തും കൃഷിപ്പണിക്ക് പോകും അവന്‍. ഇത്തവണ വന്നപ്പോള്‍ പണിയന്വേഷിച്ച് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ വന്നു. പറമ്പൊക്കെ കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുകയാണ്. കിളയ്ക്കാനും വെട്ടാനുമൊക്കെ ഒരുപാട് ജോലിയുണ്ട്. എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവ് സാമിനതിലൊന്നും ഒരു ശ്രദ്ധയുമില്ല. വലിയ ഒരു കണ്‍സ്ട്രക്ഷന്‍ കമ്പനിയില്‍ എന്‍ജിനീയര്‍ ആണ് സാം. ഞാന്‍ ബാങ്ക് ഓഫ് ഇന്ത്യയില്‍ ഓഫീസറും.
“എന്‍റെ പൊന്നേ, ചരക്കെന്നു പറഞ്ഞാല്‍, ആറ്റം പീസാണ്…”
പെട്ടെന്ന് രഞ്ജിത്തിന്‍റെ ശബ്ദം ഞാന്‍ കേട്ടു. അത് കേട്ട് ഞാന്‍ ശരിക്കും ഒന്നമ്പരന്നു. ഞെട്ടിയെന്ന് വേണം പറയാന്‍. വീട്ടില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നയാളുടെ വായില്‍ നിന്നും വരുന്ന വാക്കുകള്‍ ആണിത്!
ആട്ടെ, അവനിത് ആരെക്കുറിച്ച് ആണ് പറയുന്നത്?
അങ്ങനെ സ്വയം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ ഗേറ്റിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി.
മതിലിനോട്‌ ചേര്‍ന്ന് വളര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന വലിയ മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍ നിന്ന് അവന്‍ ആര്‍ക്കോ ഫോണ്‍ ചെയ്യുകയാണ്.
“സത്യത്തില്‍ ഞാനീ ഭാഷയില്‍ മാഡത്തേപ്പറ്റി പറയാന്‍ പാടില്ലാത്തതാ…എനിക്ക് പണി തന്ന ആളാണ്‌…പക്ഷെ എത്ര ട്രൈ ചെയ്തിട്ടും എനിക്ക് മാഡത്തേ അങ്ങോട്ട്‌ മറക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ലടാ…എനിക്കറിയാം ചുമ്മാ വായി നോക്കാനേ പറ്റൂ..അവര്‍ക്ക് ഭര്‍ത്താവ് ഉണ്ട്..അവരുടെ റിലേഷനും ഓക്കേ ആണ് എന്ന് തോന്നുന്നു..അപ്പോള്‍ എന്നെപ്പോലെ വെലേം കൂലീം ഒന്നും ഇല്ലാത്തവന് ചുമ്മാ വായി നോക്കി തൃപ്തിപ്പെടാനെ പറ്റൂ…”