Posted by പറയാതെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവിടെ ഇരിക്കുവായിരുന്നു.അമ്മ ആണേൽ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്ത് പറയണം എന്ന് പോലും അറിയാതെ എന്നെ നോക്കി നില്കുവായിരുന്നു.
പിന്നെ അവളുടെ ബോഡി വീട്ടിൽ കൊണ്ട് വന്നു പൊതു ദർശനത്തിന് വെച്ച്. ആ കണ്ണ് പോലും തുറക്കാൻ പറ്റാത്ത കുഞ്ഞി കൊച്ചിനെ അവസാനം ആയി അമ്മയെ കാണിച്ചു കൊടുത്ത ശേഷം ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. പിന്നെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു അവളുടെ ശരീരം ദേഹിപ്പിക്കാൻ കൊണ്ട് പോയപ്പോൾ അവസാനം ആയി ഞാൻ എന്റെ സങ്കടങ്ങൾ എല്ലാം ചത്തു പോയ എന്റെ മനസ്സിൽ വെച്ച് ഒരു കിസ് അവളുടെ നെറ്റി തടത്തിൽ വെച്ച്. അവളുടെ ചിതക് തീ കൊളുത്തി. രണ്ട് വർഷം എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന. സ്നേഹിക്കാൻ അറിയുന്ന അവളുടെ ചിത കത്തി അമർന്നു.
പ്രേസവ സമയം ബ്ലീഡിങ് ഉണ്ടായി അതും നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധം. ബ്ലഡ്‌ ബാങ്കിൽ വന്നാ ക്ഷമവും. ആ സമയത് അതേ ഗ്രൂപ്പ്‌ ബ്ലഡ്‌ ഉള്ള ഡോണർ കിട്ടാത്തത് കൊണ്ടും ശ്രീ മരണത്തിലേക്ക് പോയി എന്ന് മനസിൽ ആയി. എന്റെ ചത്തു പോയ മനസിന്‌ ഒരു ആശുവസം എന്നത് ശ്രീ എനിക്ക് തന്നിട്ട് പോയ ഞങ്ങളുടെ മകൾ ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ ആ ദുഃഷിച്ച ദിവസം കടന്ന് പോയി. പക്ഷേ എനിക്ക് ശ്രീ ഇല്ലാത്തതിന്റെ വലിയ ഒരു ഏകാന്തത ഉണ്ടായി. ഹോസ്പിറ്റൽ ഉള്ള എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ അടുത്തേക് തന്നെ ഞാൻ പോയി. അവിടെ ആന്റിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. നേഴ്‌സും മാർ എന്തൊ ഗ്ളൂക്കോസ് വെള്ളം കൊടുത്തു ആയിരുന്നു കുട്ടിയുടെ വിശപ്പ് മാറ്റുന്നെ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് സങ്കടം വന്നു.
ആന്റിയുടെ മുഖവും ശെരിക്കും ദുഖത്തിൽ മുഴുങ്ങി ഇരിക്കുവാ ആയിരുന്നു. എന്നാൽ എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം കണ്ടോതോടെ എന്റെ സങ്കടം ഒക്കെ മായുന്നത് അരിഞ്ഞു.
അങ്ങനെ മൂന്നു നാല് ദിവസം കഴിഞ്ഞു ശ്രീ എന്റെ അടുത്ത് നിന്നിട്ട് പോയിട്ട്
. എന്റെ വിഷമം ഒക്കെ മാറാൻ എന്നോളണം കുഞ്ഞി കൊച്ചിനെ ഞാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു ഇടുത്തു കൊണ്ട് നടന്നത്. അമ്മയും എല്ലാം സഹായിച്ചു.
അങ്ങനെ ദിവസംങ്ങൾ കടന്നു ഒരു മാസം ആയി. ശ്രീ എന്നിൽ നിന്ന് പോയതോടെ ഞാനും തകർന്നു ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ദിവ്യയും ആന്റിയും അമ്മയും
കൂടി എന്നെ ഹാളിലേക്കു വിളിച്ചു എന്തൊ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടെന്ന്.
ഞാൻ ചേന്നു അങ്ങോട്ട്.
ആന്റി തന്നെ വിഷയം അവതരിപ്പിച്ചു.
“എടാ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയാം നീ സഹകരിക്കണം ”
ഞാൻ എന്താണെന്ന് അറിയാതെ എല്ലാവരെയും നോക്കി.