ഹംസയും മരുമകളും [മാസ്റ്റര്‍]

“യ്യോ എന്റെ കൊച്ചെ..നീയോ? നീയങ്ങു തടിച്ചു കൊഴുത്തല്ലോടി..ഭര്‍ത്താവ് നന്നായി തീറ്റിക്കുന്നുണ്ട് അല്ലെ”

അവളെ കണ്ടപ്പോള്‍ ആഗോള കഴപ്പിയായ വാസന്തി ദ്വയാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ചോദിച്ചു.

“ഉം ഉണ്ട്..ഉണ്ട” ബീന പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അതെന്താടി അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.. ഞാന്‍ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ പെണ്ണെ..നീ പോയതിലും നന്നായി കൊഴുത്തു. ആണുങ്ങളു കണ്ടാല്‍ കണ്ണെടുക്കില്ല നിന്റെ മുഖത്തൂന്നും എല്ലടത്തൂന്നും. മൊലയ്ക്ക് നീ  വളം വല്ലോം ഇടുന്നുണ്ടോ പെണ്ണെ” വാസന്തി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“പ്രാന്തി ചേച്ചി..ആരേലും കേള്‍ക്കും..പതിയെ പറ” ബീന അവളെ ശാസിച്ചു.

“പേടിക്കണ്ട മോളെ..ഇവിടെ ഞാന്‍ തനിച്ചാണ്..എന്ത് വേണേലും നീ ധൈര്യമായി പറഞ്ഞോ”

“ഹാവൂ..അത് നന്നായി. ഞാന്‍ ചേച്ചിയോട് ചിലത് സംസാരിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം ഇങ്ങോട്ട് വന്നതാ..”

“നീ വാ..നമുക്ക് അകത്തിരിക്കാം.”

അവള്‍ ഉള്ളില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ വാസന്തി കതകടച്ചു. പിന്നെ അവളെയും കൂട്ടി ഡൈനിങ്ങ്‌ മുറിയില്‍ എത്തി അവളെ കസേരയില്‍ ഇരുത്തിയ ശേഷം വേഗം പോയി രണ്ടു ചായയും ഇട്ട് ഒരു പ്ലേറ്റില്‍ പഴം പൊരിയുമായി വന്നിരുന്നു.

“ഹായ് പഴം പൊരി. എന്താ ചേച്ചി ഞാന്‍ വരുമെന്ന് മുന്‍കൂട്ടി അറിഞ്ഞിരുന്നോ ഇതുണ്ടാക്കാന്‍” ഒരെണ്ണം എടുത്ത് കഴിച്ചുകൊണ്ട് ബീന ചോദിച്ചു.

“നിനക്ക് പൊരി വേണ്ടല്ലോ..പഴം മാത്രം പോരെ..അത് അവിടെ കിട്ടുന്നുണ്ടല്ലോ” നാക്കെടുതാല്‍ കമ്പി മാത്രം പറയുന്ന വാസന്തി ചിരിച്ചു.

“ഈ ചേച്ചിയുടെ കാര്യം. പറേന്ന കേട്ടാല്‍ തോന്നും ചേച്ചിക്ക് പഴമേ വേണ്ടെന്ന്” ബീനയും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല.

“എന്റെ പഴക്കാരന്‍ അങ്ങ് ദൂരെയല്ലേ പെണ്ണെ. നിനക്ക് അതുപോലെ അല്ലല്ലോ..എപ്പോള്‍ വേണേലും സാധനം റെഡി അല്ലെ”