“കോൺഗ്രേറ്റലേഷൻസ്… ഒരു മണിക്കൂറിന് ഉള്ളിൽ നിങ്ങൾക് സർട്ടിഫിക്കറ്റ് കിട്ടും” എന്നും പറഞ്ഞ് രജിസ്ട്രാർ രണ്ടുപേർക്കും കൈ കൊടുത്തു.
“അല്ല താലി കേട്ടുനിലെ…” അയാൾ തന്നെ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല സർ, അത് പിന്നെ ഒരു ദിവസം. അന്ന് വീട്ടുകാരും കൂടെ ഉണ്ടാവും, അവരുടെ സമ്മതം ഇല്ലാതെ വേണ്ട” ആഷിക മറുപടി കൊടുത്തു.
ഹൃതിക്കിനെയും ആഷികയെയും എല്ലാവരും ചേർന്ന് അഭിനന്ദിച്ചു. എല്ലാവരും ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു, മാല എല്ലാം ഊരിയ ശേഷം അവർ പുറത്തേക് ഇറങ്ങി.
ആഷികയുടെ ഹൃദയം അവളുടെ വീട്ടുകാരുടെ കാര്യം ആലോചിച്ച് നീറി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു, പക്ഷെ ഹൃതികിന്റെയും കൂട്ടുകാരുടെയും സാന്നിധ്യത്തിൽ അവൾ പരമാവധി എല്ലാം മറക്കാൻ ശ്രേമിച്ചു.
ജീവിതത്തിന്റെ പുതിയ യാത്രക്ക് ഒരു തുടക്കം ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു, ഈ വഴി ഇങ്ങോട്ടേക്ക് എത്തും എന്നോ, വഴിയിൽ ഉള്ള തടസ്സങ്ങളെ പറ്റിയോ അറിയാതെ എല്ലാം നേരിടാൻ അവർ തയാറായി.
(ഈ ഭാഗം ഒരുപാട് വൈകി എന്നറിയാം, വായിക്കുന്നവർ ഒന്ന് ക്ഷെമിക്കണം. ഭയങ്കര തിരക്കിലായി പോയി ഇപ്പൊ ഒക്കെ. അടുത്ത ഭാഗം കഴിയുന്നതും വേഗം ഇടാൻ ശ്രെമിക്കാം)