Posted by “കാർത്തി പറഞ്ഞത് ശരിയാ…”
അയാൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ഈ ടോപ്പ് ഇടുന്നതും ഇടാത്തതുമൊക്കെ കണക്കാ…”
“മതി! മതി!”
ദീപിക പറഞ്ഞു.
“കണക്കില്ലാതെ കുടിച്ച് എല്ലാത്തിനും വെളിവ് പോയി…”
അത് കേട്ട് ഞാനും കുര്യാക്കോസും ചിരിച്ചു.
കുര്യാക്കോസിന്റെ കണ്ണുകൾ ഗാർഡനപ്പുറത്ത്, തങ്ങുകൾക്കിടയിലൂടെ കാണാവുന്ന കുളത്തിന് നേരെ നീണ്ടു.
“നല്ല ചൂടല്ലേ ഇപ്പം?”
ഞാൻ അയാളെ നോക്കി.
“എനിക്കതിൽ ഒന്ന് ഇറങ്ങണമെന്നുണ്ട്…”
കുളത്തിനു നേരെ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“അതിനെന്താ ഇറങ്ങിക്കോ,”
കുര്യാക്കോസ് പറഞ്ഞു.
“തന്നെയോ?”
ഞാൻ ദീപികയെ നോക്കി.
“അല്ല, ഞങ്ങളും വരാം!”
കുര്യാക്കോസ് പറഞ്ഞു.
ദീപിക അപ്പോൾ “വേണ്ട” എന്ന അർത്ഥത്തിൽ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് എന്നെ വിലക്കി. ഞാനത് വകവെച്ചില്ല.
“എന്നാ വാ…”
അയാൾ എഴുന്നേറ്റു.
ഞാൻ ദീപികയെ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. എഴുന്നേൽക്കാൻ വിസമ്മതിച്ച്‌ അൽപ്പം ബലം പിടിച്ചെങ്കിലും അവളും ഞങ്ങളോടൊപ്പം കുളത്തിനു നേരെ നടന്നു.
സ്വിമ്മിങ് പൂൾ പോലെ വിസ്തൃതിയുള്ള കുളം. ചുറ്റും മതിലും മരങ്ങളും. അതിനു മുമ്പിലൊന്നും വീടുകളുമില്ല. നല്ല തണുപ്പുമുണ്ട്. അങ്ങോട്ട് അധികം സൂര്യപ്രകാശവുമില്ല.
ഞാൻ വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി.
“വാടീ…”
ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചു. ദീപിക എന്നെ പേടിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ നോക്കി.
“എടാ, കുര്യാക്കോസ് ചേട്ടൻ നമുക്ക് അന്യനൊന്നുമല്ലല്ലോ…ആ ഡ്രസ്സും ഇട്ട് ഇറങ്ങിയെന്നും വെച്ച് ഇപ്പം എന്നാ? വാടീ…”
“അതേ…”
കുര്യാക്കോസും എന്നെ പിന്താങ്ങി.
“ഞാൻ ഒരു വയസ്സൻ, റിട്ടയേഡ് പട്ടാളക്കാരൻ…എനിക്കൊന്നും തോന്നുവേല ദീപു..ഇറങ്ങിക്കോന്നെ!”