കുര്യാക്കോസ് ചിരിച്ചു.
“നന്നായി അവളെക്കൊണ്ട് ഈ ഡ്രസ്സ് ഇടീച്ചത്…”
പെട്ടെന്ന് ദീപിക ഞങ്ങളെ നോക്കി. അവളുടെ മുഖം നാണത്താൽ ചുവന്നിരുന്നു. കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ മുമ്പ് കണ്ട മദഭരമായ മയക്കം.
“ഹലോ!”
അവൾ ഉച്ചത്തിൽ ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങള് പറയുന്നത് ഞാൻ കേക്കുന്നില്ലാന്ന് കരുതുവൊന്നും വേണ്ട…എന്നെ ചമ്മിക്കാൻ ഓരോന്ന് പറയുന്നത് ഞാൻ കേക്കുന്നുണ്ട്…”
ഗ്ളാസ്സിലേക്ക് വോഡ്ക പകർന്ന് എനിക്ക് നീട്ടിക്കൊണ്ട് കുര്യാക്കോസ് അവളെ നോക്കി.
“ചമ്മേണ്ട ആവശ്യമെന്താ ദീപു?”
ഞാൻ മാത്രമാണ് അവളെ “ദീപു ” എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഇപ്പോൾ കുര്യാക്കോസും അങ്ങനെ വിളിച്ചിരിക്കുന്നു!
ദീപിക അതെങ്ങനെയെടുക്കുമെന്നറിയാൻ ഞാൻ അവളെ നോക്കി.
അവളിൽ പക്ഷെ പ്രത്യേകിച്ചൊരു ഭാവവും ഞാൻ കണ്ടില്ല.
തുടർന്ന് കുര്യാക്കോസ് അവൾക്ക് വേണ്ടിയും ഗ്ളാസ് നിറച്ചു.
“കൊള്ളാല്ലോ മോസ്കോ മ്യൂൾ…”
അവൾ ഒന്ന് സിപ്പ് ചെയ്ത ശേഷം അയാളെ അഭിനന്ദനമറിയിച്ചു.
തുടർന്ന് ആയാലും തൻ്റെ ഗ്ളാസ് നിറച്ചു.
“സാധനം ഒക്കെ കൊള്ളാം…”
കുര്യാക്കോസ് അവളെ നോക്കിപ്പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ കെയർഫുൾ ആയിരിക്കണം കേട്ടോ…ശരിക്കും തലയ്ക്ക് പിടിക്കും സാധനം!”
ഞങ്ങൾ അടുത്തടുത്ത് ഇരുന്നു. പല കാര്യങ്ങളും വാതോരാതെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. രാഷ്ട്രീയവും സ്പോർട്സും എന്നുവേണ്ട ഒരു വിഷയവും വെറുതെ വിട്ടില്ല.
മോസ്കോ മ്യൂൾ ബ്രാൻഡ് വോഡ്കയുടെ എഫക്ട് ശരിക്കും ദൃശ്യമായി. ദീപിക കുര്യാക്കോസ് എന്ത് കരുതും എന്നൊന്നുമോർക്കാതെ ടോപ്പ് പൊക്കി ഇറുകിയ ലെഗ്ഗിൻസിൽ മറഞ്ഞിരുന്ന തൻ്റെ തടിച്ച തുടയിൽ ഇടയ്ക്കിടെ അമർത്തി ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.