“ആ, കാർത്തി…”
എന്നെ കണ്ട് കുര്യാക്കോസ് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ദീപികയോട് ചോദിക്കുവാരുന്നു, കാർത്തിക്ക് രാവിലെ അടിയുണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ കൈയിൽ അസ്സൽ മോസ്കോ മ്യൂൾ ഉണ്ടെന്ന്…”
അയാൾ അത് പറഞ്ഞ് ദീപികയെ നോക്കി.
“എന്നാ രാവിലെ ഒരെണ്ണമങ്ങ് വിട്ടാലോ?”
അയാൾ വീണ്ടും എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ അങ്ങനെ ഭയങ്കര അടികാരനൊന്നുമല്ല ചേട്ടാ,”
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ സൺഡേ… സൺഡേ അങ്ങനെയല്ല…അന്ന് കഴിക്കും…’
“അത് ശരിയാ…”
അയാൾ ചിരിച്ചു.
“സൺഡേ ഫൺ ഡേ ആണെന്നാ പറയുക,”
ഞാൻ അത് സമ്മതിച്ച മട്ടിൽ തല കുലുക്കി.
“എന്നാടി, നീയും അടിക്കുന്നോ ഇന്ന്?”
ദീപിക പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തല കുലുക്കി.
“സൺഡേ , ഫൺ ഡേ…”
അവളും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഗ്രേറ്റ്!”
കുര്യാക്കോസ് ഉത്സാഹം നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു .
“എന്നാ നമുക്ക് പോയി അത് എടുത്തോണ്ട് വരാം, കാർത്തി..ഇവിടെ ഇരുന്നു അടിക്കാം…”
അയാൾ പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.
“ദീപൂ…”
ഞാൻ ദീപികയോട് പറഞ്ഞു.
“നീ പോയി ചേട്ടനെ ഹെൽപ്പ് ചെയ്യ്, ഞാൻ ദാ ഇപ്പം വന്നു …”
അവളെന്നെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.
“ഇപ്പഴാ ഓർത്തെ, ഒരു ഡോക്യുമെന്റ് ഫോട്ടോ എടുത്ത് വാട്ട്സ്ആപ്പ് ചെയ്യണം..മാക്സിമം ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ്! അതിൽക്കൂടുതൽ എടുക്കില്ല…”
അത് പറഞ്ഞ് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി.
അകത്ത് പോയ ഞാൻ വാതിലിന്റെ മറവിൽ നിന്നും അവരെ നോക്കി.
“സൂപ്പർ ഡ്രസ്സാ കേട്ടോ ദീപികേ…”
കുര്യാക്കോസ് പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു.