Posted by
“സാറേ…”
അപ്പോഴാണ്‌ പുറത്ത് നിന്നും ഒറു വിളിയൊച്ച കേട്ടത്.
“ആരാടീ?”
ഞാന്‍ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“സുധാകരന്‍ ചേട്ടന്‍…”
അവള്‍ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഇന്ന് ഞായര്‍ അല്ലെ? ഇന്നയാള്‍ക്ക് പണിയുണ്ടോ?”
“ഇല്ലാത്തതാ…പക്ഷെ എന്നാന്നറീത്തില്ല…”
“സാറേ…”
വീണ്ടും അയാളുടെ വിളിയൊച്ച ഞങ്ങള്‍ കേട്ടു.
ഞാന്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓര്‍ത്ത് ദീപിക എന്നെ വിലക്കി.
“കാര്‍ത്തി പോണ്ട…”
“പോണ്ടേ? പിന്നെ? പിന്നെ നീ പോയി ഡോര്‍ തുറക്കുമോ?”
“ഞാനും പോകുന്നില്ല…”
അവള്‍ ചിരിച്ചു.
“എടീ അയാള് എന്തേലും അത്യാവശ്യത്തിന് വന്നതാണെങ്കിലോ?”
“എന്നാലും പോണ്ട…”
ഞാന്‍ ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ അവളെ നോക്കി.
“ഡോര്‍ അടച്ചിട്ടില്ല…”
അവള്‍ പതിയെ പറഞ്ഞു.
“അയാള് അകത്തേക്ക് വരട്ടെ…”
“എടീ നമ്മടെ ബെഡ്‌ റൂമും തൊറന്നാ കെടക്കുന്നെ!”
ഞാനവളെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.
“അതിനെന്നാ?”
അവള്‍ എന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി. അവളുടെ ശ്വാസവേഗം കൂടി. കണ്ണുകളിലെ മയക്കവും കഴപ്പും.
പെട്ടെന്നാണ് അവളെന്താണ് ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായത്.
“ഒഹ്!”
ഞാന്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ നിശ്വസിച്ചു.
“സാറേ…”
വീണ്ടും സുധാകരന്‍റെ വിളിയൊച്ച ഞങ്ങള്‍ കേട്ടു.
“ഇങ്ങ് കേറിപ്പോരെ സുധാകരാ…”
ഞാന്‍ ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.