ദീപിക എൻ്റെ പിമ്പിലെ കസേരയിൽ ഇരുന്നു.
ഞാനും കുര്യാക്കോസും ഓരോന്ന് പറയുമ്പോൾ അതൊക്കെ കേട്ട് ദീപിക ഞങ്ങളുടെ കൂടെയിരുന്നു. അയാൾ പോകുവോളവും.
പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഓരോന്ന് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ഞായറാഴ്ച്ചകളിൽ ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാർ വീടിനുള്ളിൽ ചെയ്യുന്ന പണികൾ.
“നമുക്ക് ബെഡ്റൂം ഒന്നപ്പുറത്തേ റൂമിലേക്ക് മാറ്റിയാലോ?”
ഹാളിലെ സിങ്ക് ലോഷൻ ഒഴിച്ച് വൃത്തിയാക്കി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ഇന്നാളു നീ സജസ്റ്റ് ചെയ്തതല്ലേ? അന്ന് ടൈം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടു നമ്മള് പോസ്റ്റ്പോൺ ചെയ്തതാ…”
“ആ ശരിയാ…”
പെട്ടെന്നോർത്ത് അവൾ പറഞ്ഞു.
ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും കൂടി ചേർന്ന് ഞങ്ങളുടെ കിംഗ് സൈസ് ബെഡ് അടുത്ത മുറിയിലേക്ക് പിടിച്ചുകൊണ്ടുപോയി. ആ മുറിയിലെ ജനാലയിലൂടെ നോക്കിയാൽ ദൂരെയുള്ള മലഞ്ചെരിവും പുഴയുമൊക്കെ കാണാം.
ബെഡ് സെറ്റ് ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ദീപികയ്ക്ക് ഒരു കുഴപ്പം കണ്ണിൽപ്പെട്ടത്.
“കാർത്തി, അത് കണ്ടോ?”
ഇടത് വശത്തെ ജനൽ തുറന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു.
കുര്യാക്കോസിന്റെ ബെഡ് റൂമിലേക്കാണ് ആ ജനൽ തുറന്നത്.
“അയാള് കിടക്കുന്ന കണ്ടോ?”
ഞാൻ നോക്കി. ജനൽ തുറന്നിട്ട് അയാൾ കുടക്കുന്നു. കയ്യിൽ വിടർത്തിപ്പിടിച്ച മാസികയോ പത്രമോ അയാൾ വായിക്കുന്നു.
“കുഴപ്പമില്ല…”
ഞാൻ ചിരിച്ചു.
“എന്നാ ചിരിക്കൂന്നേ?”
“പരിപാടിക്കെടേൽ നല്ല റ്റെമ്പറിൽ വരുമ്പോൾ, ഹാ ഹോ അമ്മെ എന്നൊക്കെ നീ ഉറക്കെ പറയില്ലേ? അതൊക്കെ അയാള് കേക്കും…”
ഞാൻ അവളുടെ ചന്തിയിൽ അമർത്തി ഒന്ന് ഞെക്കി.