Posted by
“നാളെ ഞാൻ ഓഫീസിൽ പോണില്ല കാർത്തി..”
ഞാൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ മോചിപ്പിച്ചപ്പോൾ ദീപിക പറഞ്ഞു.
അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ജലകണങ്ങൾ നിറഞ്ഞ് വശ്യമായിരുന്നു.
അത് കേട്ട് ഞാൻ അവളെ വീണ്ടും ചുംബിച്ചു.
“ഞാനുമെന്നാൽ പോണില്ല…”
ഞാൻ പറഞ്ഞു.
അവൾ സന്തോഷത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.
“വൗ! ദാറ്റ്‌സ് ഗ്രേറ്റ്…”
അവൾ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ അതിനോട് പ്രതികരിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആണ് പുറത്ത് ബെല്ലടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്.
“ഹേയ്, കാർത്തി…”
ഒരു പുരുഷ സ്വരം.
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് സ്വരത്തിൻ്റെ ഉടമയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
കുര്യാക്കോസ്!
അൻപത് വയസ്സാണ് അയാൾക്ക്.
ഒരു ടിപ്പിക്കൽ പട്ടാളക്കാരനെപ്പോലെ തന്നെ.
അസ്സൽ കൂറ്റൻ.
നല്ല ഉയരവും വണ്ണവും. അകത്തെ കനത്ത മസിലുകൾ ഡ്രസ്സിനു പുറത്ത് കൂടി വ്യക്തമായി കാണാം. ഉറക്കെയേ സംസാരിക്കൂ. എപ്പോഴും ചിരിക്കുന്ന പ്രകൃതം.
പത്ത് വർഷമായി ഭാര്യയില്ലാതെ കഴിയുന്നു. സെറിബ്രൽ ഹെമറേജ് ആയിരുന്നു മരണ കാരണം.
തനിയെ ആണ് താമസമെങ്കിലും ഏതങ്കിലും ബന്ധുക്കളോ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളോ ഇടയ്ക്കൊക്കെ വന്ന് അയാളോടൊപ്പം താമസിക്കാറുണ്ട്.
“ചെല്ല്…”
പുറത്ത് കുര്യാക്കോസ് നിൽക്കുന്നതറിഞ്ഞ് ദീപിക എന്നെ തള്ളിവിട്ടു.
“അല്ലേൽ അയാള് പോകത്തില്ല…ചുമ്മാ ചുറ്റീം പറ്റീം നിക്കും…”
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് പുറത്ത് ഇറങ്ങി.
ഭാഗ്യം ദേഹത്ത് അവിടെയും ഇവിടെയും അൽപ്പം വെള്ളം മാത്രമേ പറ്റിയുള്ളൂ. തലമുടി നനഞ്ഞിട്ടില്ല. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ കസേരയിൽ വെച്ചിരുന്ന ഷർട്ടുമെടുത്തിട്ട് പുറത്തേക്കു ചെന്നു.