അർജുൻ : ഓഹ് ഇപ്പോൾ അങ്ങനെയായി അല്ലേ
ദേവി : എനിക്കിപ്പോൾ എന്റെ കുട്ടിയുടെ കാര്യത്തിൽ മാത്രമേ വിഷമുള്ളു നല്ലൊരു ആളെ കണ്ടെത്തി ഇവളുടെ വിവാഹം നടത്തിയാലെ എനിക്ക് സമാധാനമാകു
അർജുൻ : ഇപ്പോൾ അതിനെ പറ്റിയൊന്നും ചിന്തിക്കണ്ട ഇവള് പഠിക്കുകയല്ലേ ആദ്യം പഠിച്ച് ഒരു ജോലി നേടട്ടെ
അമ്മു : അതെ അവര് തിരിച്ചു തന്നതൊക്കെ ഇവളുടെ പേരിൽ ഫിക്സിഡ് ആയിട്ട് ഉണ്ടല്ലോ പിന്നെ എന്താ… സമയമാകുമ്പോൾ നമുക്ക് നോക്കാം
സാന്ദ്ര : എനിക്കിനി കല്യാണമേ വേണ്ട… ഞാൻ നിങ്ങളുടെ കൂടെ തന്നെ നിന്നോളാം
അമൽ : അങ്ങനെയൊന്നും തീർത്ത് പറയണ്ട സമയമാകുമ്പോൾ നമുക്ക് നോക്കണം
സാന്ദ്ര : കേട്ടോ കുഞ്ഞേട്ടാ ഈ പറയുന്നെ… എനിക്ക് പേടിയാ ഇനി ഒരു വിവാഹം വേണ്ട
അർജുൻ : അങ്ങനെയല്ല മോളെ ഏട്ടൻ പറഞ്ഞത് പോലെ സമയമാകുമ്പോൾ നോക്കണം അതിന് ഇനിയും ഒരുപാട് സമയമുണ്ട് ഒരു ജോലിയൊക്കെ ആകുമ്പോൾ നിന്റെ പേടിയൊക്കെ മാറും ഇപ്പോൾ പഠിത്തം മാത്രം ചിന്തിച്ചാൽ മതി…
അവർ പതിയെ ഒരു റെയിടിനു മുന്നിൽ എത്തി
സാന്ദ്ര : അമ്മോ എന്ത് വലുതാ അമ്മു ഏട്ടത്തി നമുക്ക് കയറിയാലോ
അമ്മു :പിന്നെ എന്താ കയറി കളയാം ശ്രുതിയേച്ചി വാ കയറാം
ശ്രുതി : നീ പോയേ അമ്മു കണ്ടിട്ട് തന്നെ പേടിയാകുന്നു
സാന്ദ്ര : ഈ ശ്രുതി ഏട്ടത്തിക്ക് എല്ലാം പേടിയാ അമലേട്ടൻ വാ
അമൽ : ഞാൻ ഒക്കെയാ
അമ്മു : അപ്പോൾ അജുവും വാ ഇതുവരെ ഒന്നിലും കയറിയില്ലല്ലോ