അമ്മു : പോട്ടെ ചേച്ചി നമ്മുടെ അതുൽ കുട്ടനല്ലേ
സാന്ദ്ര : അമ്മു ഏട്ടത്തി വീട്ടിലെ മാവിന്റെ കാര്യം എന്തായി
അമ്മു : പൂവൊക്കെ കൊഴിഞ്ഞു പോയി സാന്ദ്രേ… 🙁
അർജുൻ : എങ്ങനെ കോഴിയാതിരിക്കാനാ അമ്മാതിരി കണ്ണ് വിടൽ ആയിരുന്നില്ലേ രാവിലെയും വൈകുന്നേരവും രാത്രിയും അതിനെ നോക്കിയില്ലെങ്കിൽ ഉറക്കം വരില്ലല്ലോ
അമ്മു : ദേ അജു
ദേവി : മിണ്ടാതിരിക്ക് അജു വെറുതെ ഓരോന്ന് പറയാതെ
അമ്മു : ഈ അജൂന് ഭയങ്കര അന്തവിശ്വാസമാണ് അമ്മേ കണ്ണ് വിട്ടു പോലും വീണ്ടും പൂവ് വരുന്നുണ്ട് എന്തായാലും കായ്ക്കുമോന്ന് നോക്കാം
അമൽ : നിന്റെ ബിസിനെസ്സ് ഒക്കെ എങ്ങനെയുണ്ട്
അർജുൻ : നന്നായിട്ട് പോകുന്നുണ്ട് പക്ഷെ ഒന്നിനും ടൈം കിട്ടുന്നില്ല… കുറച്ച് സ്ഥാപനങ്ങൾ കൊടുത്താലോ എന്ന് ആലോചിക്കുന്നുണ്ട്
അമൽ : എന്നാൽ പിന്നെ ഒന്ന് ഞാൻ എടുത്തുകൊള്ളാം ഏതൊക്കെയാ കൊടുക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നെ
ശ്രുതി : ദേ അജു ഏട്ടൻ പലതും പറയും അതൊന്നും കേൾക്കണ്ട ഇപ്പോൾ ഒരു ജോലിക്ക് പോകുന്നുണ്ട് അത് തന്നെ മതിയാകും ഇപ്പോൾ വേറെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല ഇനി ബിസ്സ്നെസ് നടത്തിയിട്ട് വേണം.. ഉണ്ടായിരുന്ന കമ്പനി പൂട്ടിയത് പോരെ
അമൽ : ഓഹ് ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല പോരെ
അർജുൻ : അച്ഛാ കമ്പനി പോയതിൽ വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിൽ നമുക്കത് തിരിച്ചു മേടിക്കാം
ശേഖരൻ : അതൊന്നും വേണ്ട ഇപ്പോൾ ഒരു ആശ്വാസമുണ്ട്… നിനക്കെന്താ അജു ഞാൻ വീട്ടിൽ ചുമ്മാതിരിക്കുന്നത് പിടിക്കുന്നില്ലേ