അർജുൻ പതിയെ അമ്മുവുമായി തിരിഞ്ഞു
ശേഖരൻ : അജു ഞാൻ….
ശേഖരന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട അർജുൻ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു
അർജുൻ : ഒന്നും പറയണ്ട അച്ഛാ എനിക്ക് ദേഷ്യമൊന്നുമില്ല ഇവൾക്കും ഞാൻ അച്ഛനെ തോൽപ്പിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടില്ല അച്ഛൻ തോൽക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടവുമില്ല ഇപ്പോൾ ഈ ചെയ്തതൊക്കെ അച്ഛൻ തോൽക്കാതിരിക്കാനാ നിങ്ങളൊക്കെ എന്നെ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് നിങ്ങളെ വെറുക്കാൻ പറ്റില്ല സത്യത്തിൽ നിങ്ങൾ കാരണമാ എനിക്ക് എന്റെ അമ്മുവിനെ കിട്ടിയത് എന്റെ എല്ലാ ഭാഗ്യത്തിനും ഇവളാ കാരണം എല്ലാവരോടും എനിക്ക് ഒരപേക്ഷയേ ഉള്ളു ഒന്നിന്റെ പേരിലും ഇവളെ വേദനിപ്പിക്കരുത് എനിക്ക് നിങ്ങളോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ പോലും ഇവൾക്ക് അത് ഇല്ലായിരുന്നു എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എനിക്കുണ്ടായ ഏറ്റവും നല്ല കാര്യം അമ്മുവാണ് അത് നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കണം അത്രേ ഉള്ളു
ദേവി : അജു മോനെ നീ ഇനി വേറെ പോകണ്ട ഞങ്ങളുടെ കൂടെ നിൽക്ക് ഞങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളുടെ തെറ്റുകൾ മനസ്സിലായി അമ്മു മോളെ അജൂനോട് പറയ്… ഞങ്ങൾ ഇനി നിന്നെ ഒരിക്കലും വേദനിപ്പിക്കില്ല
അർജുൻ : വേണ്ടമ്മേ ഞങ്ങൾ ഇടക്ക് വന്നോളാം… നിങ്ങൾക്കും അങ്ങോട്ടേക്ക് വരാം ഞാൻ ഇപ്പോഴും നിങ്ങളുടെയൊക്കെ പഴയ അജു തന്നെയാ
ഇത്രയും പറഞ്ഞു അമ്മുവുമായി അർജുൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി
അല്പനേരത്തിന് ശേഷം അർജുനും അമ്മുവും കാറിൽ
അർജുൻ : എന്താടി ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ
അമ്മു : അല്ലാ എന്തായിരുന്നു പ്രഫോമെൻസ്