ഏഴു വർണങ്ങളും വിരിയട്ടെ 1 [സ്പൾബർ]

അവൾ പേടിയോടെ ഒരു കൈ പിന്നിലേക്കിട്ട് വിവേകിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു..

 

 

“”ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ മാഡം…

മാഡം പാന്റിയിട്ടോന്ന് എനിക്കറിയണം…

മാഡം വെറുതേ പറയുകയാ…””..

 

 

കാറ്റൂതുന്ന സ്വരത്തിൽ വിവേക് അവളുടെ കാതിൽ മന്ത്രിച്ചു..

പല്ലവി വിറയലോടെ അവന്റെ കൈ വിട്ടു..

അവനെ തടയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതിനവൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല..

വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവളുടെ പൂറ്റിൽ കിരികിരുപ്പ് തുടങ്ങിയിരുന്നു..

പൂറ് മുഴവനായി മറയാത്ത തുണിക്കഷ്ണം നനഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിരുന്നു…

 

 

പിന്നിൽ സാരിയോടൊപ്പം അടിപ്പാവാടയും മുകളിലേക്കുയരുന്നത് പല്ലവിയറിഞ്ഞു..

തുടക്ക് മുകളിലെത്തിയതും ഇത് വേണോന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി പല്ലവി ചിന്തിച്ചു..

എന്നാൽ അവൾക്ക് ചിന്തിച്ച് തീരാൻ സമയം കിട്ടിയില്ല..

അതിന് മുൻപേ ‘ടപ്’ എന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ടു..

സാരി അരക്കെട്ട് വരെ പൊക്കി വെച്ച് അവളുടെ ചന്തിച്ചാലിൽ ഇറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന പാന്റിയുടെ വള്ളി വിരലിൽ തോണ്ടിയെടുത്ത് വിട്ട ശബ്ദമായിരുന്നു പല്ലവി കേട്ടത്..

ഒപ്പം കാതിൽ ഒരു കുറുകലും..

 

 

“” മാഡം ജി – സ്ട്രിംഗാണ് ധരിച്ചതല്ലേ…?.

വെറുതെയല്ല ഞാൻ തപ്പി നോക്കിയിട്ട് കാണാഞ്ഞത്…””.

 

 

പല്ലവിയുടെ കൊഴുത്ത പച്ചച്ചന്തിയിൽ വിവേക് നന്നായൊന്ന് തഴുകി..

 

 

“ഉഫ്… ഫ്… ഫ്… ഫ്… “..

 

 

പല്ലവി പതിയെയൊന്ന് ചീറി..

വരദയുടെ അരക്കെട്ടിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച അവളുടെ കൈ മുറുകയും ചെയ്തു..

 

 

“” എന്താടീ പൂറീ…

എന്താ ഒരു ചീറ്റലൊക്കെ… ?..””