ഏഴു വർണങ്ങളും വിരിയട്ടെ 1 [സ്പൾബർ]

എങ്ങും ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരുടെ തിരക്കാണ്..

 

 

ഓടി നടക്കുകയായിരുന്ന സ്റ്റീഫൻ അച്ചായൻ പല്ലവിയേയും, വരദയേയും കണ്ട് ഓടി വന്നു..

 

 

“” രണ്ടാളും വൈകി…

എന്തേ ഡോക്ടറേ ഇത്ര നേരമായി…?.

കുറച്ചൂടെ നേരത്തേ വരണ്ടേ നിങ്ങളൊക്കെ… ?””..

 

 

അച്ചായൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞ് രണ്ടാൾക്കും കൈ കൊടുത്തു…

പല്ലവിയുടെ കൈ ഒന്ന് പിടിച്ചമർത്തിയിട്ടാണ് അയാൾ വിട്ടത്..

പല്ലവി അയാളെ നോക്കി കുസൃതിയോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു..

 

 

“” ആദ്യം രണ്ടാളും സ്റ്റേജിൽ കയറി അവരുടെ കൂടെ നിന്ന് ഫോട്ടോയെടുക്ക്… എന്നിട്ടാവാം ഭക്ഷണം…””..

 

 

അച്ചായൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് രണ്ടാളും സ്റ്റേജിലേക്ക് കയറി..

നാല് പടികളുള്ള സ്റ്റേജിലേക്ക് ഓരോ കാലെടുത്ത് വെച്ച് പല്ലവി കയറുമ്പോ അച്ചായന്റെ കണ്ണുകൾ മാത്രമല്ല അവിടെ കൂടിയ എല്ലാ ആണുങ്ങളുടെയും കണ്ണുകൾ പല്ലവിയുടെ കയറിയിറങ്ങുന്ന ചന്തിയിലായിരുന്നു..

 

 

അവർ കൊണ്ടുവന്ന ഗിഫ്റ്റ് ബോക്സ് വധുവിന് കൊടുത്ത് അവരുടെ ഒപ്പം നിന്ന് ഫോട്ടോയെടുക്കുമ്പോ, ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാർക്ക് ചാകരയായിരുന്നു…

പല്ലവിയുടേയും,വരദയുടേയും ഓരോ ഉയർച്ച താഴ്ചകളും അവർ ക്യാമറയിലൂടെ ഒപ്പിയെടുത്തു..

പല്ലവി അറിയാത്ത മട്ടിൽ ഇടക്കിടെ കൈ പൊക്കി തന്റെ വാക്സ് ചെയ്ത വെണ്ണക്കക്ഷം ക്യാമറക്ക് നേരേ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു..

ഫ്ലാഷുകൾ ഇടതടവില്ലാതെ മിന്നി..

ഇത്ര നേരമായിട്ടും ഇത് പോലുള്ള ചരക്കുകൾ അവരുടെ ക്യാമറക്ക് മുന്നിൽ വന്നിട്ടില്ലായിരുന്നു..

 

 

തിരിച്ചിറങ്ങുമ്പോ പല്ലവിയുടെ വിശാലമായ വെളുത്ത പുറവും, ബ്ലൗസിന്റെ പുറത്തേക്ക് കാണുന്ന ചുവന്ന ബ്രായും ചില വിരുതൻമാർ സൂം ചെയ്ത് ക്യാമറയിലാക്കി..