“ഇതിന്റെ അടുത്തു കാവുള്ളതാ, പരിചയം ഇല്ലാത്ത ആളുകളെ കണ്ടാൽ സർപ്പം കൊത്തും… പിന്നെ പറഞ്ഞില്ല എന്ന് പറയെല്ലു…”
അവളുടെ പ്രവർത്തി കണ്ട് ചിരി അടിക്കിവെക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്ന എന്നോടവൾ പറഞ്ഞു…
“എന്നാൽ പുള്ളിയെ ഒന്ന് പരിചയപെട്ടു കളയാം ഇനി ആളുമാറിയൊന്നും കൊത്തേണ്ട…”
എന്ന് ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മറുപടി നൽകി… ആ മറുപടി ഇഷ്ടപെട്ടില്ലാ എന്ന് അവളുടെ മുഖത്ത് വെക്തമായി, എന്നെ വയറു കാണിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ അവൾ എന്നിക്കു പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നു ജോലി തുടർന്നു… അവളുടെ വയറിനു പകരം ഇപ്പോൾ അവളുടെ പുറമാണ് കാണാൻ പറ്റുന്നത്, പാവാടക്ക് പുറത്തുകൂടെ തന്നെ അവളുടെ തലതിരിച്ചുവെച്ച ഹൃദയം പോലുള്ള നിതംബത്തിന്റെ ഭംഗി എന്നെ ആശ്ചര്യപെടുത്തി… പാവാടക്ക് മുകളിലായി അവളുടെ പുറവും ബ്ലൗസ് ഉയരുമ്പോൾ അല്പം കാണാം, അതിനു നടുവിലൂടെ മുകളിൽ നിന്നു താഴോട്ടു ഒരു ചെറിയ വറ്റിയ നദിപോലെ അവളുടെ പുറം അല്പം കുഴിഞ്ഞു നീങ്ങുന്നു, പാവാട തുടങ്ങുന്നിടത്തു അതും തീരുന്നു പിന്നെ വണ്ണം കുറഞ്ഞ പുറം മെല്ലെ വികസിച്ചു പാവാടക്ക് ഉള്ളിൽ നിതംബത്തിന്നോട് ചേരുന്ന ദൃശ്യം ഞാൻ കണ്ണുകൊണ്ടു വരച്ചു… അവൾക്കു കപ്പരയ്ക്കാ എത്തുന്നില്ലന്നു കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ എഴുനേറ്റു അടുത്തേക്ക് ചെന്നു പറഞ്ഞു,
“ആ തോട്ടി ഇങ്ങു താ ഞാൻ ഇട്ടു തരാം…”
ആദ്യം സന്ദേഹത്തോടെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയെങ്കിലും അവൾ ആ തോട്ടി എനിക്കു നേരെ നീട്ടി, അവളുടെ വെളുത്ത കൈയിൽ വിരൽ മുട്ടുകൾ മാത്രം ചുമ്മന്നു നിന്നു, മെലിഞ്ഞു നീളമുള്ള വിരലുകളുടെ അറ്റത്തു നീളമുള്ള നകങ്ങൾ എന്റെ നേരെ നിന്നു…