അമ്മ: രാത്രി എന്ത് ശബ്ദം. ഒരുമിച്ച് ജോലി ചെയ്യുന്നവർ ആയത് കൊണ്ട് അവർക്ക് പരസ്പരം ഓഫീസ് കാര്യങ്ങൽ സംസാരിക്കാൻ ഒരുപാട് ഉണ്ടാകും. അതിനിപ്പോൾ എന്താ. ഞാൻ ഒന്നും ഒരു ഒച്ചയും കേൾക്കാറില്ലല്ലോ.
ഞാൻ: അതെ അതെ! അമ്മ കൂടുതൽ അഭിനയിക്കുക ഒന്നും വേണ്ട. അവരുടെ റൂമിൽ നിന്നും വരുന്ന സൗണ്ട് എന്നെ മാത്രമല്ല, അമ്മയുടെ ഉറക്കവും കെടുത്തുന്നുണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്.
അമ്മ: (ചെറുതായി വിയർത്തു. എന്നെ നോക്കാതെ…) എന്ത് സൗണ്ട്, ഞാൻ ഒന്നും കേൾക്കാറില്ല. വീട്ടിലെ ജോലികൾ എല്ലാം ചെയ്തു തീർത്തു രാത്രി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നാൽ പിന്നെ എനിക്ക് ഒരു ബോധവും ഉണ്ടാകില്ല. പിന്നെ ആണോ അവരുടെ റൂമിലെ സൗണ്ട് കേൾക്കാൻ പോകുന്നത്.
ഞാൻ: അമ്മ ഇനി വീണ ഇടതു ഉരുളുക ഒന്നും വേണ്ട. ഇന്നലെ ഞാൻ രാത്രി കണ്ടതല്ലേ അമ്മയെ.
അമ്മ: എന്ത് കണ്ടൂന്നു, എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ല (സാരിതലപ്പ് കൊണ്ട് വിയർക്കുന്ന മുഖം സ്വയം തുടച്ചു).
ഞാൻ: ഞാൻ ഇന്നലെ രാത്രി റൂമിൽ നിന്നും വന്നപ്പോൾ നീ അവരുടെ റൂമിന് വെളിയിൽ അകത്തു നിന്നും വന്ന ഒച്ച കേട്ട് നിൽക്കുന്നതും കണ്ടൂ. ശേഷം ഞാൻ റൂമിൽ പോയെന്ന് കരുതി അമ്മ റൂമിൽ ചെന്ന് കിടന്നു ചെയ്തതും അറിഞ്ഞു. ഒന്നും കാണാൻ പറ്റിയില്ല എങ്കിലും അമ്മയുടെ വായിൽ നിന്നും വന്ന ശബ്ദങ്ങൾ എങ്ങനെ വന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള ബുദ്ധിയൊക്കെ എനിക്കുണ്ട്.
ഇത്രയും പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഒരു പ്രതികരണവും ഉണ്ടായില്ല. ചലനമറ്റത് പോലെ സോഫയിൽ അങ്ങനെ ഇരുന്നു. നല്ലവണ്ണം വിയർക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടൂ. സ്വന്ത മകൻ്റെ മുന്നിൽ പിടിക്കപ്പെട്ടു എന്ന ചിന്ത അമ്മയിൽ വല്ലാതെ വേട്ടയാടി. ഇതു ഇപ്പോള് എങ്ങനെ പറഞ്ഞു ബോധിപ്പിക്കുമെന്നു ഒരു ഐഡിയയും അമ്മയ്ക്ക് ഇല്ല. കാരണം തെളിവ് സഹിതം മകൻ കണ്ടിരിക്കുന്നു.