അങ്ങനെ ഒരു വിധം കമ്പിനിയിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒതുങ്ങി എന്റെ തലച്ചോറിൽ ഒരു വെട്ടം വീണു തുടങ്ങി. വേറെ ഗുലുമാലുകൾ ഒന്നും പിന്നിലൂടെ നടക്കുന്നില്ല എന്ന് ഞാനും ഫൈസിയും ഉറപ്പ് വരുത്തി. സജീവ് കമ്പനിയിൽ തുടരുന്നുണ്ടെങ്കിലും അയാളുടെ മേൽ എപ്പോളും ഫൈസീയുടെ ശ്രദ്ധ ഉണ്ടായിരുന്നു..
അങ്ങനെ എല്ലാം മെല്ലെ ഒന്ന് ഒതുങ്ങി വന്നപ്പോ ഞാൻ പഴയ പോലെ കോളേജിൽ പോയി തുടങ്ങി. ഇഷാനിയെ പലപ്പോഴും കണ്ട് മുട്ടുമെങ്കിലും ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും പരസ്പരം കണ്ണിൽ നോക്കാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി പോകും.. കൃഷ്ണ എപ്പോളും എന്റെ കൂടെ തന്നെ കാണും. ആദ്യമൊക്കെ അവളുടെ സാമീപ്യം കുറച്ചു ഓവർ ആയി തോന്നിയെങ്കിലും ഇപ്പോൾ ഒരു ആശ്വാസം തന്നെ ആണ് അവൾ. അവളുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കുമ്പോ വേറെ ടെൻഷൻ ഒന്നും മൈൻഡിൽ വരാറില്ല.. ഞാൻ ഓഫിസിലെ കാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാൻ പ്രധാന കാരണം തന്നെ അവളുടെ അന്നത്തെ സംസാരമാണ്.. അതിൽ എന്റെ ഉള്ളിൽ എനിക്കവളോട് അതിയായ നന്ദി ഉണ്ടായിരുന്നു..
ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആണെങ്കിലും കൃഷ്ണ ആണ് എപ്പോളും എന്റെ അടുത്ത് വരികയും മിണ്ടുകയും കറങ്ങാൻ പോകാൻ വിളിക്കുന്നതുമെല്ലാം.. ഞാനായി ഒന്നിനും തുടക്കം ഇടാറില്ല. മൊത്തത്തിൽ അവൾ ആണ് എല്ലാത്തിനും എഫോർട് ഇടുന്നത്.. അത് ഓർത്തപ്പോ എനിക്ക് അവളോട് പാവം തോന്നി.. ക്ലാസ്സ് ലഞ്ച് ബ്രേക്കിന് പിരിഞ്ഞ ഒരു ദിവസം ഞാൻ അവളോട് ചുമ്മാ പുറത്ത് കറങ്ങാൻ പോകാമെന്നു പറഞ്ഞു.. ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ക്ലാസ്സ് കട്ട് ആക്കാമെന്ന് ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു.. ഞാൻ അവളോട് അങ്ങോട്ട് കയറി അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോ അവൾക്കത് വലിയ സന്തോഷം ആയി.. ആ സന്തോഷം ആയിരുന്നു എനിക്കും വേണ്ടിയിരുന്നത്.. ഞങ്ങൾ മാളിൽ ഒക്കെ പോയി കറങ്ങി അടിച്ചു ചുമ്മാ ചുറ്റി തിരിഞ്ഞു.. അവൾ പിന്നെയും വേറെ കുറെ സ്ഥലങ്ങൾ ഒക്കെ ഹാങ്ങ് ഔട്ട് ചെയ്യാം എന്ന് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ഞാൻ ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്ത മാളിലെ പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് ലിഫ്റ്റിൽ പോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോ ആണ് അവൾക്കൊരു ചെറിയ പ്രശ്നം ഉണ്ടായത്..