അവൾ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ മനസിൽ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞേ ഇല്ല. അവൾ പറഞ്ഞതിൽ നിന്നും ഒരു മോട്ടിവേഷൻ കണക്ക് ഞാൻ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ ഓഫിസിൽ എത്തി.. പലർക്കും അതൊരു പുതിയ കാഴ്ച ആയിരുന്നു.. ഫൈസി അവിടെ എന്നേക്കാൾ മുന്നേ എത്തിയിരുന്നു. അവൻ ഇതിന്റെ ഒക്കെ കെട്ടഴിക്കാൻ വളരെ കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. അവനെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇതിന്റെ പിറകെ വിടില്ല എന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. ഈ സംഭവങ്ങളുടെ ഒക്കെ പിന്നിലുള്ളത് അറിയാൻ ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു വർക്ക് ചെയ്തു…
അന്ന് കാര്യമായി ഒന്നും തന്നെ കണ്ടെത്താൻ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.. പക്ഷെ ഫൈസി വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കാര്യം എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ കൊണ്ട് വന്നു.. സെർച്ച് നടക്കുന്നതിന് മണിക്കൂറുകൾ മുമ്പുള്ള സിസിറ്റിവി ദൃശ്യങ്ങൾ നഷ്ടം ആയിരിക്കുന്നു.. അത് ഒരിടത്തു മാത്രം ആണെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും മിസ്റ്റേക്ക് ആയി തള്ളാമായിരുന്നു. പക്ഷെ ഞങ്ങളുടെ തന്നെ പല സ്ഥലത്തേയും ആ സമയങ്ങൾക്ക് ഇടയിലുള്ള സിസിറ്റിവി ഫുടേജ് മിസ്സിംഗ് ആയി. ഞങ്ങൾ ശൂന്യത പിന്നാലെ അല്ല ഓടുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ഞങ്ങൾക്ക് തൊട്ട് മുമ്പിലായ് എവിടെയോ എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം മറഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്.. അത് കണ്ട് പിടിക്കണം..
രണ്ട് ദിവസം ഞാൻ ഓഫിസിൽ ആയിരുന്നു. കോളേജിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചു പോലുമില്ല. കൃഷ്ണ വൈകിട്ട് വിളിച്ചു സുഖവിവരം ഒക്കെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. മനസ്സ് വളരെ അസ്വസ്ഥമായ സമയത്തു അവളോട് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ പങ്ക് വച്ചത് അബദ്ധം ആയോന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അവൾ വളരെ സ്നേഹത്തോടെ ആണ് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അന്വേഷിക്കുന്നത് എങ്കിലും എനിക്ക് എന്തോ ചടപ്പ് തോന്നി.. പക്ഷെ അവളെ വെറുപ്പിക്കാനോ വേദനിപ്പിക്കാനോ ഞാൻ പോയില്ല..