കാലം കുട്ടികളുടെ ശരീരത്തിൽ കൗമാരത്തിന്റെയും, യുവത്വത്തിന്റെയും മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തിയപ്പോൾ മനസ്സിലും അതിന് അനുസൃതമായ, അനിവാര്യമായ മാറ്റങ്ങൾ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
എന്നും രാത്രിയിൽ, മധുവിധു ആഘോഷിക്കുന്നവരെപ്പോലെ, പണ്ണിത്തകർക്കുന്ന വാപ്പായും മോളും അതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലെന്നു മാത്രം.
ആറുവർഷങ്ങൾ കടന്ന് പോയതും, നസീറക്ക് പതിനെട്ടു വയസ്സു കഴിഞ്ഞതും പെട്ടെന്നായതുപോലെ തോന്നി സാജിതയ്ക്ക്.
പതിനെട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും നസീറ ഒരു വെളുത്തുമെലിഞ്ഞ സുന്ദരിയായി മാറി. നാസർ അവളെക്കാൾ അല്പം പൊക്കം കൂടുതലുണ്ടെങ്കിലും നിറത്തിൽ അല്പം കുറവായിരുന്നു. എന്നും സൈക്കിളിൽ ക്ലാസ്സിൽ പോയി വരുന്നതിനാലാവാം രണ്ടുപേർക്കും ഉറച്ച ശരീരപ്രകൃതിയായിരുന്നു. കൂടാതെ അത്യാവശ്യം സ്പോർട്സുകളിൽ പങ്കെടുക്കുകയും ചെയ്യാറുമുണ്ടായിരുന്നു രണ്ടുപേരും.
ഋതുമതിയായെങ്കിലും, നസീറയുടെ പീരിയഡ്സ് പെൺകുട്ടികളിൽ സംഭവിക്കുന്ന, സ്വാഭാവികമായ, ഒരു സാധാരണ കാര്യം മാത്രമായാണ് സാജിത മക്കളെ പഠിപ്പിച്ചത്. മറ്റു പല വീടുകളിലും ഉള്ളതുപോലെ അത് കുട്ടികളിൽ അകൽച്ച വരുത്തേണ്ട ഒരു സംഗതിയായി സാജിതക്ക് തോന്നിയിരുന്നില്ല. കുട്ടികളെ അത്തരത്തിൽ പഠിപ്പിച്ചുമില്ല. അതുകൊണ്ട് ആ ദിവസങ്ങളിൽ നസീറയ്ക്ക് വേണ്ടിവന്നാൽ സഹായങ്ങൾ ചെയ്തുകൊടുക്കണമെന്ന് നാസറിനെ അവൾ മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുത്തിരുന്നു.
സ്വാഭാവികമായും, നാസറിന് പെങ്ങളെക്കഴിഞ്ഞേ മറ്റാരും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
നസീറയ്ക്ക് തിരിച്ചും.
അതുകൊണ്ടാവാം നസീറയുടെ ആ ദിവസങ്ങളിൽ നാസർ വളരെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തിരുന്നു.