ഇതിനിടയിൽ പോക്കർ തന്റെ കച്ചവടം മെച്ചപ്പെടുത്തി. ജീവിതത്തിലെ നിരാശകൾ മാറിയത്പോലെ തോന്നിത്തുടങ്ങി. കുട്ടികൾ വളരുന്നതനുസരിച്ച് വീട്ടിലും കുറെ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി. ബാത്രൂമുകൾ അകത്തു തന്നെ ആക്കി. ചില ദിവസങ്ങളിൽ ഒരുമിച്ചായിരിക്കും വാപ്പയുടെയും മോളുടെയും കുളി.
കൂടാതെ കുട്ടികൾക്കായി രണ്ടു മുറികൾ പണിതു. അത് പോക്കറുടെയും സാജിതയുടെയും മുറികൾക്ക് എതിർവശത്തായതിനാൽ, വാപ്പയുടെയും മോളുടെയും രതിസ്വരങ്ങൾ അയാളുടെ പേരക്കുട്ടികൾ കേൾക്കില്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ ആരും അറിയാതെ ഇതെല്ലാം നടത്താൻ പറ്റി.
കുട്ടികൾക്ക് ക്ളാസില്ലാത്തപ്പോൾ ഇതൊന്നും അത്ര സുഗമമായി നടക്കാറില്ല. ആ ദിവസങ്ങളിൽ അവർ കടിച്ചുപിടിച്ചു കാത്തിരിക്കും. പഠിത്തം കഴിഞ്ഞ് അത്താഴവും ഉണ്ട്, അല്പനേരം റ്റിവിയും കണ്ടു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ കുട്ടികളെ എങ്ങനെയെകിലും അവരുടെ മുറിയിൽ ഉറങ്ങാൻ കിടത്തും. അവരുടെ വാതിൽ അടച്ചു കഴിഞ്ഞാല്പിന്നെ സജിത വാപ്പായുടെ കൈകളിൽ എത്തും. പോക്കരുടെ പെരുംകുണ്ണ മോളുടെ പൂറ്റിലും.
നസീറ വയസ്സറിയിച്ചിട്ടും, അവരെ വേറെ മുറികളിലാക്കാൻ കുട്ടികൾ സമ്മതിച്ചില്ല. നിർബന്ധിച്ച് വേറെ മുറികളിൽ അവരെ മാറ്റിക്കിടത്തേണ്ട ഒരാവശ്യം എന്തുകൊണ്ടോ പോക്കർക്കും, സാജിതക്കും തോന്നിയിരുന്നുമില്ല. മാത്രമല്ല വഴക്കും, വാക്കണവും ഇല്ലാത്തതിനാൽ സാജിത അതൊട്ട് നിർബന്ധിച്ചുമില്ല.
കുട്ടികൾ എപ്പൊഴും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. ഒരാൾക്ക് മറ്റെയാളെപ്പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു. അവർക്ക് പുറത്തുള്ളവരേക്കാൾ സൗഹൃദം, തമ്മിൽത്തമ്മിലായിരുന്നു. അതിൽ ആരും അസ്വാഭാവികതയൊന്നും കണ്ടതും ഇല്ല. കുട്ടികളുടെ ഒരു മുറി ഒഴിഞ്ഞു കിടന്നു. വല്ല വിരുന്നുകാരും വന്നാൽ ഉപയോഗിക്കാം എന്നതിനാൽ പോക്കറും അത്ര ഗൗനിച്ചില്ല.