Posted by പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അമ്മ ഞാൻ തെറ്റ് ചെയ്തു എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ എന്റെ നാവു അനങ്ങിയില്ല… എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ അമ്മയും ആൻസി അമ്മച്ചിയും അപമാനിതർ ആവുന്നത് കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് പിന്നെ അനുസരിക്കാനേ തോന്നിയുള്ളു….
കുനിഞ്ഞു ബിൻസി അവന്റെ തലയിൽ മുത്തി
എങ്ങനെ ഈ പ്രശ്നം ഒന്ന് പരിഹരിക്കും ഇച്ചേയി…എനിക്ക് ഈ ഒരു അവസ്ഥ താങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ല…
നമുക്ക് എല്ലാത്തിനും വഴി ഉണ്ടാക്കാം.. ഞാൻ എന്തായാലും ആ കുട്ടിയോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കട്ടെ.. എന്തിനാണ് എന്റെ മോനൂട്ടന്റെ ജീവിതം ഇരുട്ടിലാക്കിയത് എന്ന് എനിക്കും അറിയണം…
കുറെ ഏറെ നേരം കൂടെ ഇരുവരും അവിടെ ചിലവഴിച്ചു.ബിൻസി ആലോചനയിൽ മുഴുകിയിരുന്ന അത്രയും സമയം ഹിരൺ അവളുടെ മടിയിൽ കണ്ണടച്ച് കിടന്നു. ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല എങ്കിലും ഇച്ചേയിയുടെ മടിയിലെ ആ കിടത്തം അവനു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു.
ഫോൺ അടിക്കുന്നത് കേട്ടു നിശബ്ദദയിൽ ഇരുവരും ഒന്ന് ഞെട്ടി. ബിൻസി ഫോണിൽ നോക്കി അലാറം ആണ് സമയം 4.30..
ചിന്തകളിൽ മുഴുകി ഇരുന്നതിനാൽ സമയം പോയത് ഒന്നും ഇരുവരും അറിഞ്ഞില്ല..
ഹിരൺ അവളുടെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു ഒന്ന് മൂരി നിവർന്നു കൂടെ ബിൻസിയും. ഇരുവരും നടന്നു കാറിൽ കയറി വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു. വീട്ടിലേക്കു തിരിയാതെ പപ്പയുടെ ഗേറ്റ് ലക്ഷ്യമാക്കി കാറ്‌ നീങ്ങുന്നത് കണ്ടു ഹിരൺ ചോദിച്ചു.
എങ്ങോട്ടേയ്ക്കാ……
പപ്പയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാം … ആ കുട്ടി അവിടെ ഉള്ളതല്ലേ.. ഇപ്പൊ നിന്റെ അവസ്ഥക്ക് കുറച്ചു മാറ്റം ഉണ്ട്. ഇനിയും അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്ന നീ വീണ്ടും പഴയ പോലെ ഓരോന്നു ആലോചിച്ചു കൂട്ടും….