Posted by അവന്റെ ദേഷ്യഭാവം വിട്ടൊഴിഞ്ഞതിൽ ബിൻസിയുടെ മുഖവും തെളിഞ്ഞു വന്നു..
പേര് അറിയില്ലേ വേണ്ട കാണാൻ എങ്ങനെയാ സുന്ദരിയാണോ….
ഹിരൺ തല ചെരിച്ചു ബിൻസിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി…
ഹാ… പറയെന്നെ.. എങ്ങനെ എന്റെ മോനൂട്ടനേക്കാളും സുന്ദരിയാണോ…
സൗന്ദര്യം മുഖത്തിനല്ല മനസിനാണ് വേണ്ടത് എന്നല്ലേ ഇച്ചേയി പറയാറ്. ഒരാളുടെ ജീവിതത്തിലേയ്ക്ക് ഇരുട്ട് മൂടി കടന്നു വന്ന അവൾക്കു എന്തായാലും ആ സൗന്ദര്യം ഇല്ല….
വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ ബിൻസി ഹിരണിന്റെ കവിളിൽ ഒന്ന് പിച്ചി വലിച്ചു.
ആാാ ആാാ ആാാാ…….
കൈ കൊണ്ട് കവിൾ പൊത്തി ഹിരൺ നിലത്തേയ്‌ക്ക് ഇരുന്നു പോയി.
അബദ്ധം ആയി പോയി എന്ന് ബിൻസിയ്ക്കും തോന്നി പോയി.
വാത്സല്യ പൂർവ്വം പിടിച്ചു വലിച്ചത് അടികൊണ്ടു ചതഞ്ഞിരുന്ന കവിളിൽ ആയിരുന്നു.
തുറന്നിരുന്ന വായിലൂടെ ഇറ്റ് വീണ ഉമിനീരിനൊപ്പം വായിലെ മുറിവിൽ നിന്നും രക്തവും കലർന്നൊഴുകി.
എന്നാലും എന്റെ മോനൂട്ട നീ ഏഴു വയസ്സ് മുതൽ കളരിയും കാരാട്ടയുവോക്കെ പഠിച്ചു നടന്നത് ഇങ്ങനെ അടി കൊള്ളനായിരുന്നോ….
ഹിരണിന്റെ വായിൽ നിന്നും ഒഴുകിയിറങ്ങിയ ചോരത്തുള്ളികൾ കൈ കൊണ്ട് തുടച്ചെടുത്തു ബിൻസി ചോദിച്ചു.
അതിനു എനിക്ക് ഒന്ന് നേരെ നിക്കാനുള്ള ആവതെങ്കിലും വേണ്ടേ.. ഒന്നാമതെ ഞാൻ ഫിറ്റായിരുന്നു… അതിന്റെ പുറകെ വാളും കൂടെ വച്ചതോടെ എന്റെ എല്ലാ പിടിയും വിട്ടു…
ഒരു ചമ്മിയ ചിരിയോടെ ഹിരൺ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ബിൻസി അവന്റെ ഒരു പരിക്കും ഇല്ലാതിരുന്ന ചെവി പിടിച്ചങ്ങു തിരിച്ചു…
എന്തൊരു അഭിമാനത്തോടെയാ പറയുന്നത്.. ഫിറ്റ്‌ ആയിരുന്നു പോലും…