രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 3 [സ്പൾബർ]

Posted by

“”തമ്പുരാട്ടീ,… നാവൊന്ന് നീട്ട്…”

ഒരു മടിയുമില്ലാതെ യമുന അവളുടെ ചുവന്ന നാവ് പുറത്തേക്ക് നീട്ടി.
പതിയെ അതിലൊന്ന് നക്കി മുരളിയത് വായിലേക്കെടുത്തു.
അവളുടെ വഴുവഴുത്ത നാവ് വലിച്ചീമ്പുമ്പോ അവൾ തുള്ളി പിടയുകയായിരുന്നു.

ഇത് വരെ ജീവിച്ച ജീവിതം തനിക്ക് നഷ്ടമായെന്ന് യമുന തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു. ഇത് വരെ താൻ സുഖമനുഭവിച്ചിട്ടില്ല.തമ്പുരാന് കീഴിൽ കാലകത്തിക്കിടന്നപ്പോ പോലും ഈ നാവൂമ്പുന്നതിന്റെ നൂറിലൊരംശം സുഖം പോലും തനിക്ക് കിട്ടിയിട്ടില്ല.

ഇതെന്താണ്….?
ഇതാണോ രതിസുഖം..?

പണത്തിന് മീതേ കിടന്നുറങ്ങിയിട്ടും, എല്ലാ അധികാരവുമുണ്ടായിട്ടും ഈ സുഖം താനറിയാതെ പോയല്ലോ…

മുരളി,അവളുടെ നാവ് അരുമയായി ഊമ്പുകയാണ്.
യമുനയുടെ പൂറാണെങ്കിൽ കുത്തിയൊഴുകുകയാണ്.ഇടക്കവൾ വെട്ടിവിറക്കുന്നുണ്ട്..
തുറന്നടയുന്ന പിളർപ്പിലേക്ക് എന്തെങ്കിലും കയറ്റണമെന്ന് ആദ്യമായി അവൾക്ക് തോന്നിയതും, അവൾ മുരളിയുടെ വായിൽ നിന്നും നാവൂരിയെടുത്ത് അവന്റെ മാറിലേക്ക് വീണ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.

മുരളി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് വീതയേറിയ അവളുടെ പുറം തഴുകിക്കൊടുത്തു.തന്റെ നെഞ്ചിൽ കണ്ണീര് വീണ് നനയുന്നത് അവനറിഞ്ഞു.
ഈ കരച്ചിൽ സങ്കടത്തിന്റേതല്ലെന്നും, അടക്കിനിർത്താനാവാത്ത സന്തോഷത്താലാണെന്നും മുരളിക്കറിയാം..

അവൻ കുസൃതിയോടെ യമുനയുടെ ബ്രായുടെ വള്ളി വലിച്ച് വിട്ടു.

“ഹൂസ്…സ്…”

വേദനയെടുത്തില്ലെങ്കിലും അവളൊന്ന് ചിണുങ്ങി.

“എന്തേ… വേദനയായോ, എന്റെ തമ്പുരാട്ടിക്ക്..?”

യമുന മുഖമുയർത്തി നിറകണ്ണുകളോടെ പുഞ്ചിരിച്ച് അവന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മവെച്ചു.പിന്നെ അവന്റെ തോളിലേക്ക് മുഖം ചായ്ച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *