അജിതയുടെ ബാംഗ്ളൂർ ജീവിതം [Joel]

Posted by

അവളുടെ മുഖം നാണത്താല്‍ ചുവക്കുന്നതും അഭിമാനംകൊണ്ടു മനസ്സുവിങ്ങുന്നതും അവന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു

 

പോടാ ..വെറുതെ എന്നെ സുഖിപ്പിക്കാന്‍ പറയുന്നതല്ലേ നീ….അവന്റെ വായില്‍ നിന്ന് വീണ്ടും വീണ്ടും അത് കേള്‍ക്കാന്‍ കൊതിച്ച് അവള്‍ ചോദിച്ചു

 

വെറുതേ പറഞ്ഞതല്ല അമ്മേ….ഒന്നില്ലേങ്കില്‍ ഞാനൊരു കലാകാരനല്ലേ….കലാകാരന്മാര്‍ക്ക് സൗന്ദര്യബോധം കൂടുതലാണെന്നറിഞ്ഞൂടേ….

 

അമ്മേടെ ഈ കുണ്ടിക്ക് അസാധ്യമായ വിരിവും കൊഴുത്തുരുണ്ട പെര്‍ഫെക്ട് ഷേയ്പ്പുമാണ്…… പിന്നെ പഞ്ഞി പോലെ സോഫ്റ്റും… ആ ജനത്തിരക്കിനിടയില്‍ ആരും കാണാതെ അരക്കെട്ടില്‍ നിന്ന് പതിയെ താഴേക്ക്  കൈകള്‍ താഴ്ത്തി അജിതയുടെ ചന്തിയില്‍ അമര്‍ത്തിക്കൊണ്ടവന്‍ പറഞ്ഞു

 

ടാ…ആരെങ്കിലും കാണും ….അവന്‍ പറഞ്ഞത് കേട്ട് സന്തോഷത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിലേറിയെങ്കിലും അവന് കണ്ണുകൊണ്ടു അപായ സൂചനനല്കി അവൾ  പ്രതികരിച്ചു

 

എടാ…മതീട്ടോ… നമ്മള്‍ തമ്മിലുള്ള സംസാരം യാതൊരു ബെല്ലും ബ്രേക്കുമില്ലാതെയാണ് പോകുന്നത്…..നമ്മള്‍ അമ്മയും മകനുമാണ് …. അമ്മയും മകനുമിടയില്‍ സമൂഹം ഒരു മതില്‍കെട്ട് തീര്‍ത്തിട്ടുണ്ട് ……അത് നമ്മള്‍ ലംഘിച്ചുകൂടാ….

 

ഒന്നു പോ അമ്മേ….എന്തു സമൂഹം….എന്തു മതില്‍ക്കെട്ട് ……

 

അതല്ലടാ ലച്ചൂ…. അതൊക്കെ തെറ്റാണ് ….നമ്മുടെ ഈ തുറന്ന സംസാരം നമ്മളെ രണ്ടുപേരേയും ചിലപ്പോള്‍ വലിയ തെറ്റിലേക്ക് നയിക്കും…..

 

ഒന്നു പോ അമ്മേ….എന്തു തെറ്റ്…… എനിക്ക് എന്റെ അമ്മ എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സുഹൃത്തും ബെസ്റ്റിയുമാണ്….ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക്  അമ്മയും അമ്മക്ക് ഞാനും മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *