കവിത [ഋഷി]

Posted by

പിന്നെ… ഒരു ഇടവേളയിൽ ഞാനുണർന്നു…കവിയെ ഞാനാഞ്ഞൂക്കി. അമ്മേ! കൊല്ലുന്ന സുഖം! ആദ്യം നൊമ്പരം കൊണ്ടു കരഞ്ഞിരുന്ന അവളെ ലതി താഴേക്കൂർന്ന് ഉരുണ്ട മുലകളിലേക്കമർത്തി. ഒരു മുലഞെട്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലേക്കു തിരുകി. കവി ലതിയേച്ചീടെ മുലകൾ ചപ്പിക്കുടിച്ചു..

ആ കുണ്ടീടെ പിടിത്തം… ആ കൊഴുത്ത കുണ്ടിക്കുടങ്ങളുടെ നടുവിൽ കണ്ണു ചിമ്മുന്ന മലദ്വാരത്തിനുള്ളിലേക്ക് മുഴുത്ത കുണ്ണ ഉരഞ്ഞു കേറിയിറങ്ങുന്നതിൻ്റെ സുഖം… അവളുടെ കന്തിൽ തിരുമ്മുന്ന വിരലുകളോട് നനുത്തു നീണ്ട രണ്ടു വിരലുകൾ കൂടി പിണഞ്ഞുചേർന്നു…ലതി! ഞാൻ കൈ പിൻവലിച്ചു…

ആ കുണ്ടികളിൽ പിടിച്ചാഞ്ഞടിച്ചു… ഓരോ അടിക്കും എൻ്റെ കുന്തം അവളുടെ ഉള്ളിലേക്കു തുളഞ്ഞിറങ്ങി… ആ മൃദുലമായ കുണ്ടിപ്പാളികൾ എൻ്റെയടിവയറ്റിൽ വന്നമർന്നു… മെല്ലെ… മെല്ലെ…അവളുടെ തേങ്ങൽ സുഖത്തിൻ്റേതായി മാറി…

ആ കുണ്ടിക്കുടങ്ങൾ ഞെരിച്ചു കശക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനവളുടെ കുണ്ടിക്കടിച്ചു. അമ്മേ! എന്തൊരു സുഖമാണ്! ആ പതുപതുത്ത തലയിണകൾ വന്നു പിളർന്നെനിലേക്കമരുമ്പോൾ! അവളുടെ വിളികൾ… എന്നെ പെണ്ണാകെ വിറച്ചു.. കുണ്ടികൾ വിട്ട് അവളുടെ മുഴുത്ത തൂങ്ങിയാടുന്ന മുലകളിൽ ഞാൻ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചുടച്ചു… ആഹ്… മോളൂ! അലറിക്കൊണ്ടു ഞാൻ സ്ഖലിച്ചു….. കവിയുടെ തേങ്ങലിനൊപ്പം… ലതിയുടെ നിർവൃതിക്കൊപ്പം… ഞാനെൻ്റെ പെണ്ണുങ്ങളെ ആലിംഗനം ചെയ്തു… ആ പതുത്ത മെത്തയിൽ തളർന്നു മയങ്ങി..

ഇന്ന്… ഇപ്പോൾ… നാളുകളേറെയായി. മനോജും കവിതയും വെവ്വേറെയാണ് ജീവിതം. മനോജ് ഡെൽഹിയിലാണ്. കവിയും വിനുവും നാട്ടിൽ ആ വാടകവീട്ടിൽത്തന്നെ. അടുത്തുള്ള ഒരു ഫ്ലാറ്റിന് കവിതയുടെ പേരിൽ അഡ്വാൻസും കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *