കവിത [ഋഷി]

Posted by

കവിത ഓക്കെയാണോ? അവളേക്കൊണ്ടെന്തെങ്കിലും ഗുണമുണ്ടോ? സ്വരത്തിൽ പുച്ഛം കലർന്നിരുന്നു.

ഷീ ഈസ് ഗുഡ്. ഞാൻ സൗമ്യമായി പറഞ്ഞു. അവളുടെ വർക്കിൻ്റെ ക്വാളിറ്റിയെപ്പറ്റി ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.

എനിക്കറിയാം വിശ്വം. ലതിച്ചേച്ചി (ങേ!) പറഞ്ഞതുകൊണ്ടാണ് വിശ്വം അവളെ നിയമിച്ചത്! അവളെക്കൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും പ്രയോജനം വേണ്ടേ! കൈ വീശി അയാൾ നടന്നകന്നു. പലതും പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാനെല്ലാം കടിച്ചമർത്തി. ഞാൻ മെല്ലെ നടന്നു… ആലോചനയിൽ മുഴുകി… സ്വന്തം പെണ്ണിൻ്റെ വിലയറിയാത്ത മന്തൻ! ആ… നോക്കാം. പാവം കവിത!

അന്ന് വൈകുന്നേരം ലതിയോടു സംസാരിച്ചപ്പോൾ ഞാനെല്ലാം പങ്കുവെച്ചു. അവൾ ചിരിച്ചു… എടാ പൊട്ടാ! ആദ്യത്തെ ദിവസം തന്നെ അവനെ ഞാനളന്നതാ. ഹീ ഡസിൻ്റ് ഡിസേർവ് ഹേർ! നീയിതൊന്നും നോക്കണ്ട. അവള് ഹാപ്പിയാണ്. നീയും ജോസും ലേഖയും ഹാപ്പിയാണ്. അവനെ അങ്ങ് വിട്ടേക്ക്…

ലതിയോടു സംസാരിച്ചപ്പോൾ ഞാനും ഹാപ്പിയായി. അവളൊരു മുത്താണ്. വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ഈയുള്ളവൻ ഇത്തിരി ഡൗണാവുമ്പോൾ അവളുടെ രണ്ടു വാക്കു മതി, എന്നെ നോർമലാക്കാൻ!

ഞായറാഴ്ച്ച. നല്ല ദിവസം. ഒരൊറ്റ കക്ഷിയേയും വീക്കെൻ്റിൽ എൻ്റടുത്തേക്ക് വിടരുതെന്ന് സുഗുണനോട് ഞാൻ കർശനമായി പറഞ്ഞിരുന്നു. ഈ ദിവസങ്ങൾ എനിക്കു വേണം. വൈകിയെണീറ്റു. ഇന്ന് കമലയ്ക്കവധി കൊടുത്തിരുന്നു.

പല്ലു തേപ്പും കഴിച്ച് മെല്ലെ താഴേക്കു വന്നപ്പോൾ കടുപ്പമുള്ള ചായയുടെ ഗന്ധം! ഇതാര്! ഇനി കമല വരണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞത് മറന്നതാണോ? ഞാനടുക്കളയിലേക്കു നടന്നു. എന്നെ എതിരേറ്റത് ഇറുക്കമുള്ള കുർത്തയിൽ ഞെരുങ്ങുന്ന കൊഴുത്ത കുണ്ടികളായിരുന്നു! എന്തൊരു വലിപ്പം! വിടർന്ന കുണ്ടികളുടെ ചുഴി തെളിഞ്ഞു കണ്ടു!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *