Posted by “” അതെന്തിനാ……..?””
സേതുലക്ഷ്മി മിണ്ടിയില്ല…
“” പറയെന്ന്……….”
“” എനിക്കു വയ്യായിരുന്നു ശ്രീനിയേട്ടാ………. “
ഗദ്ഗദം വിഴുങ്ങിയ വാക്കുകൾ അവളിൽ നിന്ന് ചിതറി വീണു…
ശ്രീനിവാസന്റെ മിഴികളും നിറഞ്ഞു…
“” വിശപ്പില്ല , പഠിക്കാൻ വയ്യ… ന്നിനും………. “
ഇരുവരും ഒരടികൂടി അടുത്തു…
“” വല്യ ധൈര്യം തന്നാണല്ലോ ന്നെ പറഞ്ഞു വിട്ടേ……….”
ശ്രീനിവാസൻ കണ്ണീരിനിടയിലൂടെ മന്ദഹസിച്ചു…
“ ചങ്കുപൊട്ടിയാ പറഞ്ഞു വിട്ടേ………. “
ഒരേങ്ങലോടെ സേതുലക്ഷ്മി അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു…
അവൾ വീഴാൻ കാത്തിരുന്നതു പോലെ ശ്രീനിവാസൻ അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു…
ആദ്യ സ്പർശനം… !
അത് കറകളഞ്ഞ പ്രണയത്തിന്റെ ഹൃദയസ്പർശനമായിരുന്നു…
“” പഴേ കത്തൊക്കെ കൊറേ വായിച്ച്… “
അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് അവൾ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി…
“” ഞാനും……….””
ശ്രീനിവാസനും വിതുമ്പി… ….
“” ഒറക്കം വരണ്ടേ………. “
“” നിക്കും………. “
“” കോളേജ് വിട്ട് ഒരീസം തിരുപ്പൂർക്ക് പോന്നാലോന്ന് ആലോയ്ച്ച്………. “
“” പേടിയില്ലാ……….?””
“ നിക്കൊന്നു കണ്ടാ മാത്രം മതിയാരുന്ന്………. “
സേതുലക്ഷ്മി ശ്രീനിവാസന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖമിട്ടുരുട്ടി…
നേരമിരുട്ടി തുടങ്ങിയിരുന്നു…
“” പൊയ്ക്കോ… വീട്ടിൽ അന്വേഷിക്കും…… “
“” പോകാൻ തോന്നണില്ല…””
“ ന്നാ ന്റെ കൂടെ പോര്… ….””
“” പോരട്ടെ………. ? “”
സേതുലക്ഷ്മി, അവന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും മുഖമുയർത്തി..
“ പോര്ന്ന്……………”
ശ്രീനിവാസൻ ചിരിച്ചു……….
“” പോരും ഞാൻ… …. “
“” പോന്നാളാൻ പറഞ്ഞില്ലേ… …. “
അത് വെറുമൊരു ക്ഷണം മാത്രമായിരുന്നില്ല…
പന്ത്രണ്ടു ദിവസം കാണാതിരുന്ന വിമ്മിഷ്ടവും നൊമ്പരവും അവർ ഇരുവരും ആ കൂടിക്കാഴ്ചയുടെ നാലാം നാൾ തീർത്തു……