Posted by ഒരാൾക്ക് മറ്റൊരാളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ സ്പർശനങ്ങളോ, ചുംബനങ്ങളോ വേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നതും വസ്തുതയായിരുന്നു…
ഒരു നോട്ടം… ….
ഒരു പുഞ്ചിരി… ….
ചിലപ്പോൾ ഒന്ന് കവിൾ വീർപ്പിച്ചു കൊഞ്ഞനം കുത്തും…
അതുമല്ലെങ്കിൽ, രണ്ടോ മൂന്നോ മിനിറ്റു നേരത്തേയ്ക്ക് മിണ്ടാതെയിരിക്കും……
അതായിരുന്നു അവരുടെ ഇണക്കവും പിണക്കവും…
അതായിരുന്നു അവരുടെ പ്രണയം… ….
അങ്ങനെയും പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നു…
അല്ലെങ്കിൽ പ്രണയം അങ്ങനെയായിരുന്നു…
ശ്രീനിവാസൻ ഇതിനിടയിൽ ജോലി തേടുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
സേതുലക്ഷ്മിയുടെ വരവോടെ ശ്രീനിവാസന്റെ ഒഴുക്കിനൊത്തുള്ള ജീവിതത്തിനു മാറ്റം വന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു…
ശ്രീനിവാസന്റെ ഉള്ളിലുണ്ടായിരുന്ന സംഗീതവും ജ്യോതിഷവും സേതുലക്ഷ്മിയിൽ ഇല്ലാതെയായിത്തീർന്നു…
നാട്ടിലെ ബന്ധം വെച്ച് തിരുപ്പൂരിലുള്ള ഒരു തുണിമില്ലിൽ ജോലി ശരിയായി…
ശമ്പളം കുറവാണ്… ….
എക്സ്പീരിയൻസ് കൂടുന്തോറും ശമ്പളത്തിലും മാറ്റം വരും…
“” ഞാൻ ചെന്നിട്ട് കത്തയയ്ക്കാം………. “
“” വീട്ടിലേക്ക് അയയ്ക്കല്ലേ… …. “
“” പിന്നെ………. ? “”
“” ഞാനങ്ങോട്ട് അയയ്ക്കാം…””
“” അതിന് സേതൂന് വിലാസമറിയാമോ… ?””
“ പറഞ്ഞാൽ മതി………. “
“” അതെങ്ങനെയാ മണ്ടീ, …?””
ശ്രീനിവാസൻ ചിരിച്ചു…
അതൊരു പ്രശ്നമാണല്ലോ എന്ന് അപ്പോഴാണ് സേതുലക്ഷ്മിയും ചിന്തിച്ചത്..
“” കൂട്ടുകാരികൾക്കയച്ചാലോ… ?””
“” അതൊന്നും വേണ്ട… അസത്തുക്കള് പൊട്ടിച്ചു വായിച്ചിട്ടേ തരൂ… മാത്രോല്ല, അവർക്ക് പ്രശ്നമുണ്ടാക്കണ്ട…””
“” പിന്നെ……….? “
സേതുലക്ഷ്മി മൗനം…
“” കോളേജിലെ വിലാസത്തിലയച്ചാലോ…?”