ഇരുട്ടടി [ആനീ]

Posted by

 

“ഏഹ്!.. ഹ്ഹ്..”

 

നിളയ്ക്ക് പെട്ടെന്നു ഇക്കിളിയായി. അവൾ മേലോട്ട് ചെറുതായി ഒന്നനങ്ങി. പിന്നെ രാജശേഖരന്റെ വായിൽ നിന്നും അവളുടെ കാല് അല്പം ബലമായി വലിച്ചൂരി..

 

“ഗ്ള്പ്!..”

 

അയാളുടെ ഉമിനീര് പറ്റിയ നിളയുടെ കാൽ ഒരു ശബ്ദത്തോടെ വായിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വന്നു..

 

“എന്താ മോളേ ഇത്!.. അച്ഛൻ മുള്ളെടുക്കാൻ നോക്കുവല്ലേ…”

 

“അച്ഛാ.. മതി, പ്ലീസ്..”

 

“ഏഹ്, മതിയോ?”

 

“ആ..”

 

“എന്നാ കേട്ടോ, അത് പോര!”

 

“ഏഹ്, പിന്നെ??”

 

“മേലോട്ട് വെട്ടം കാണാത്ത കൊണ്ട് ഈ മുള്ള് കാണത്തില്ല മോളേ. അച്ഛനൊത്തിരി നോക്കി!”

 

രാജശേഖരൻ അറിയാത്ത മട്ടിൽ നിളയുടെ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന പൂറിതളിൽ നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അയാൾ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം നിളയ്ക്ക് മനസ്സിലായെങ്കിലും അവൾക്കതിന് മറുപടി പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..

 

“മോളെ, ആ ബെർത്തിൽ കേറിയൊന്ന് കിടന്നേ..”

 

“എന്തിന്? എനിക്ക് വയ്യ അച്ഛാ.”

 

“കിടക്ക് മോളേ, മുള്ളെടുക്കട്ടെ..”

 

“വേണ്ടച്ഛാ, നാളെ മതി..”

 

“എ..എനിക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ട് കേട്ടോ.. കൂടെ വന്നതും ഈ ഇരുട്ടത്ത് ഇട്ടതും പോരാ, ഇപ്പൊ ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കാനും വയ്യേ!..”

 

“അച്ഛാ..”

 

“പറയുന്നത് കേൾക്ക് മോളേ.. മോള് ഇവിടെ കിടക്ക്.”

 

“ഹ്മ്മ്..”

 

നിള പയ്യെ ടൈൽ വിരിച്ച ആ ബെർത്തിലേക്ക് കേറി കിടന്നു. കിടന്നപ്പോൾ അവിടുള്ള തണുപ്പ് അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് വല്ലാതെ ഇരച്ചു കയറി..

 

രാജശേഖരൻ ആ ചാക്ക് കുടഞ്ഞ് നിലത്തു ഇട്ടതിനുശേഷം താഴെ നിന്നും ഫോൺ വീണ്ടുമെടുത്തുകൊണ്ട് അവൾക്കരികിലേക്ക് വന്നു. എന്നിട്ട് ആ ഫ്ലാഷ് വെട്ടം അവളുടെ നഗ്നമായ മേനിയിലേക്ക് അടിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *