ഇരുട്ടടി [ആനീ]

“ആ, മോള് പൊക്കോ.”

“മ്മ്.”

നിള പിന്തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

ഒരു നിമിഷമയാൾ അറിയാതെ തന്റെ മരുമോളുടെ ചെറുതായി തുളുമ്പുന്ന നിതംബം നോക്കി നിന്നുപോയി. അവയുടെ അഴകും ആ ഷെയ്പ്പും അയാൾ തന്റെ കണ്ണുകളിൽ ആവാഹിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ ലുങ്കിക്കുള്ളിലെ മുഴുത്ത കുണ്ണയിൽ ചെറുതായൊന്ന് ചൊറിഞ്ഞു..

‘കാര്യം തന്റെ മരുമകൾ ആണവളെന്ന് മനസ്സിനെ ഒത്തിരി തവണ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചുണ്ടെങ്കിലും എന്തോ, വീണ്ടും വീണ്ടും അവളുടെ അഴക് വല്ലാതെ ഭ്രമിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.. എന്തൊരു ചരക്കാണവൾ.. ഉഫ്‌.. സ്വന്തം മോന്റെ ഭാര്യയായി പോയി, ഇല്ലേൽ താൻ എന്ത് വില കൊടുത്തും ആ പൂറിമോളെ ഊക്കി പൊളിച്ചേനെ!.. ആ തുടുത്ത മുലകൾ വായിലിട്ട് വലിച്ച് ഊമ്പിയേനെ.. കാൽ വിരല് മുതൽ മേലോട്ട് കടിച്ചു തിന്നേനെ.. എന്തോ, തനിക്ക് ഇത്രയും കാലം കിട്ടാത്ത ഒരു ഭാഗ്യമാണ് ഇപ്പോൾ കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്.. നാളെ അവളെ ഒറ്റയ്ക്കൊന്ന് തന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടുന്ന ദിവസം.. ഹോ! പൊളിക്കും!..’

രാജശേഖരന്റെ മനസ്സ് തുള്ളിച്ചാടി.

“മുതലാളീ!”

പെട്ടെന്നു പണികാരുടെ വിളി കേട്ട് അയാൾ നിളയുടെ മേലെ നിന്നും തന്റെ നോട്ടം മാറ്റി.

………….

പിറ്റേന്ന് പുലർച്ചെ തന്നെ രാജശേഖരൻ വാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ട് കൊണ്ടാണ് എണീക്കുന്നത്. അയാൾ ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നു. നിള അവിടെ കുളിച്ചു റെഡിയായി ഒരു കടും നീല കാഞ്ചിപുരം സിൽക്ക് സാരിയും ധരിച്ച് നില്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ സാരിയിൽ തന്റെ മരുമകൾ നിള ഒരു മദാലസയെ പോലെ തുടുത്ത് നില്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അയാൾക്ക് രാവിലത്തെ തന്റെ മൂത്രക്കമ്പിയായ കുണ്ണ വീണ്ടും മൂക്കുവാൻ തുടങ്ങി. അയാൾ അവളെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് വീണ്ടുമൊന്നുഴിഞ്ഞു.