Posted by
“മോളെ, അച്ഛൻ വെട്ടമടിച്ചു തരാം. മോള് വിരിച്ചിട്ടോ..”
അപ്പോഴാണ് നിളയ്ക്ക് ഓർമ്മ വന്നത്, ‘തന്റെ വേഷം വെറും അടിപ്പാവാടയും ബ്ലൗസും മാത്രമാണ്.. ഇങ്ങനെ തന്നെ അച്ഛൻ കണ്ടാൽ?.. യ്യോ, വേണ്ട! അത് ശെരിയാവില്ല.. എന്താ ഇപ്പൊ ചെയ്ക..’
“വിരിക്കുന്നില്ലേ മോളേ?”
“ഉണ്ടച്ഛാ.”
“ആ, എന്നാ വേഗം ചെയ്യ്.”
“അച്ഛൻ വിരിക്കുവോ? എനിക്ക് എത്തൂലാ. കണ്ടില്ലേ അഴ കുറച്ച് ഹൈറ്റിലാ..”
‘അമ്പടി മോളെ!.. നിന്റെ ചിന്ത എന്റെ മേലെ ആണല്ലോ!.. ഹ്മ്മ്, എങ്കിൽ ഞാനും ഒരു നമ്പറിട്ട് കാണിക്കാം..’ രാജാശേഖരൻ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു.
“ആ, മോള് താ, അച്ഛൻ വിരിക്കാം. അതിന് മുമ്പ് അച്ഛന്റെ വേഷവും കൂടി അഴയിലിടട്ടെ..”
“മ്മ്ം.”
രാജശേഖരൻ തന്റെ നനഞ്ഞ ബോക്സറും ഷർട്ടും ബനിയനുമെടുത്ത് ആ അഴയിലേക്ക് വിരിച്ചു. പിന്നെ അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു. അപ്പോഴും അവളാ സാരി കൊണ്ട് മാറും വയറും മറച്ചിരുന്നു.
“മോളെ, ഇനി സാരി താ.”
“അച്ഛനങ്ങോട്ട്‌ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുമോ?”
“ശെരി..”
രാജശേഖരൻ പയ്യെ തിരിഞ്ഞുനിന്നു.
“അല്ല, അച്ഛനെന്തിനാ ഷർട്ടും ബനിയനുമൊക്കെ അവിടെ വിരിച്ചെ?”
ഒരു സംശയഭാവത്തോടെ നിള ചോദിച്ചു.
“മോളെ അത്, ചിലയിടതൊക്കെ നനഞ്ഞു, എല്ലാം നന്നായി ഉണങ്ങട്ടെ. മോള് സാരി താന്നേ..”
“മ്മ്ം.”
നിള പയ്യെ മുന്നിലേക്ക് കൈ നീട്ടി കൊണ്ട് ആ സാരി കൊടുത്തു. രാജശേഖരനത് മേടിച്ചു കൊണ്ട് അഴയിൽ നിവർത്തി വിരിച്ചു.